Σήμερα κοιτώντας στο καθρέπτη...
είδα μια γυναίκα με ζεστά μάτια,
με συναισθήματα και αδυναμίες,
μια γυναίκα πραγματική, καμιά κούκλα της βιτρίνας, χωρίς μάσκες που να την παραποιούν,
με τη γνώση ότι στη δύσκολη στιγμή, έχει την απαραίτητη δύναμη.
Με ανησυχίες, με αγάπη μέσα της, με δίψα εξέλειξης, με πόθο ζωής.
Μου άρεσε αυτή η γυναίκα.
Τις χαμογέλασα.
Μου χαμογέλασε και εκείνη...
-Γιατί με κοιτάς έτσι, σαν να μη μ΄έχεις ξαναδεί;
-Ξαφνιάστηκα, γιατί έτσι δεν σε βλέπω συχνά!
