Οι τελευταίες μέρες είναι πολύ κουραστικές στη δουλειά.
Υπάρχουν τόνοι email και εγώ μόνο που τις βλέπω πανικοβάλομαι.
Είμαι τόσο μπλοκαρισμένη, που
τις ανοίγω, τις διαβάζω,
αλλά ...
οι λέξεις δεν σημαίνουν τίποτε,
το μυαλό μου είναι κόμπος.
Δεν καταλαβαίνω.
Προσπαθώ να καταλάβω.
Έρχετε ένας συνάδελφος για να συζητήσουμε καποιο αλλό θέμα ή email.
Θεύγοντας εκείνος ούτε ξέρω που ήμουν προηγουμένως, ούτε αν τέλειωσα με το προηγούμενο.
Ανοίγω άλλο με την ελπίδα να διεκπεραιώνεται εύκολα,
όμως συνήθως και το επόμενο χρειάζεται μεγάλη προσοχή και συγκέντρωση.
Δεν την έχω.
Το συνειδητοποιώ και μπλοκαρίζομαι ακόμα πιο πολύ.
:-( :-(
Το ξέρω πολυ καλά, όσο κρατά αυτή η φάση, δεν μπορώ να δουλέψω σωστά,
όσο δεν δουλεύω σωστά, μεγαλώνει το φορτίο της δουλειάς και το φορτίο στο μυαλό μου.
Για να ξεσκασω, κάνω πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με τη δουλειά, αλλα έχοντας τύψεις, γιατί κανονικά δεν έχω χρόνο για άλλα και η δουλειά δεν με περιμένει...
Προσπαθώ να διεκπεραιώσω λοιπον όσο γίνεται περισότερο δυνατό,
αλλά αυτό είναι αυτή την στιγμή τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο κουραστικό :-(
