Καλημέρα ζωή
λές το πρωί
μετά το φιλί του Οδυσσέα
η ομορφότερη παρέα
και κάνεις πρωινό
στο δωμάτιο το διπλανό
δημητριακά με γάλα
καφές και άλλα
το ράδιο να λέει τα νέα
και εμείς τα δικά μας τα ωραία
για δράκους κόκκινους κακούς
και πράσινους καλούς
με σπαθειά να πολεμάνε
να σκοτώνονται, να σηκώνονται και να ξαναχτυπάνε
λές και ο Θανατος δεν ειναι μοιραίος
ουτε τελικός και ο γεναίος...
δρακος ξανα πολεμά,
χωρίς ποτέ να σταματά
ξανά και ξανά την ίδια ιστορία
για να ταξινομίσει ο Οδυσσέας στο μυαλό του την βία
που υπάρχει παντού στην ζωή ή στη Τιβί
χωρίς να μπορεί κανείς να της αντισταθεί
χωρίς να την νοιωθουμε πλέον οι μεγάλοι
καθημερινά μέσα στη ζάλη
και ο δράκος καίει σκοτώνει
χωρις ύκτο, ότι σιμώνει
θα περάσει και αυτή η φάση
θάρθει και άλλη όταν δαμάσει..
τους δράκους και τις φλόγες
του μυαλού του τους ιππότες.
