Υπάρχω ακόμα
Συνεχίζω να ψωνίζω
Να χτυπώ τα πλήκτρα του υπολογιστή
Να απαντώ ή να θέτω ερωτήσεις στην δουλειά
Να βάζω πρώτη, δευτέρη, τρίτη, τέταρτη και ξανά δεύτερη.
Να πλένω τα πιάτα, να ετοιμάζω φαγητό, να μπανιάρω το παιδί.
Να σβήνω το φώς, να περιμένω ένα email, sms, ένα τηλεφώνημα...
Να ψάχνω να βρω τις λέξεις που κρυμένες μέσα στο μυαλό μου περιμένουν έναν οδηγό...
αλλά βρίσκω έναν κόμπο.
Χωρίς τέλος, χωρίς αρχή, αλλά ούτε και με νόημα...
Παρόλα αυτά υπάρχω ακόμα
και ο κόμπος υπάρχει ακόμα μαζί μου.
