Είναι να μην βρει διέξοδο
Το δάκρυ
Ρέει
Kαι φέρνει το ένα το άλλο
Λες και περίμενε εκεί
- ανυπόμονο, αχαλίνωτο, επιθετικό, υπερδιογκωμένο, ασυγκράτητο -
ώρες, μέρες, εβδομάδες, αιώνες
Λες και δεν είχε ήδη εχθές κυλήσει
Λες και δεν είχε στερέψει τότε
Λες και δεν το είχες πάρει απόφαση
Ό,τι θα έβρισκες την δύναμη να το σταματήσεις
Να το κάνεις να στεγνώσει
Να το αφήσεις μόνον όταν είναι εκείνο χαράς
«Μόνον τότε»
«Μόνον τότε» αποφάσισες εχθές
Εχθές που έκλαψες και δεν ήσουν μόνη
«Μόνον τότε» αποφάσισες ξανά τώρα
Που πάλι έκλαψες,
Που πάλι είχες κάποιον να νιώσει το παράπονό σου
Εσύ η τυχερή
«Μόνον τότε» αποφάσισες ξανά τώρα
«Μόνον τότε όταν είναι τα δάκρυα, δάκρυα χαράς...»
- Αφιερωμένο στον «φίλο» μου τον Pari Apostolopoulo για την υπομονή του και την ανοιχτή του καρδιά -
