Πώς αφήνει κανείς κάτι που τέλειωσε; Πώς αποδέχεται το τέλος; Πώς ζει με την απώλεια; Πώς ζει ξέροντας ότι είναι και δικό του λάθος που απέτυχε; Πώς;
Απλά και μόνον κάνοντάς το.
Just do it που λέει και μια διαδικτυακή ψυχή... Just do it λοιπόν.
Γειά σου, Adieu, Ciao, Τschüß...
Σε ευχαριστώ για όσα μου πρόσφερες. για την φροντίδα σου, για το μωρό που χωρίς εσένα μάλλον δεν θα έκανα, γιατί ήσουν πάντα εκεί όταν σε χρειάστηκα, γιατί ποτέ δεν παραφέρθηκες, για τα όσα χρόνια μοιράστηκες μαζί μου.
Ας είσαι καλά, εγώ σε "απελευθερώνω" από την καρδιά μου. Άλλο ένα μπαλόνι που ξέφυγε από τα χέρια ενός μικρού παιδιού και απομακρύνεται σιγά σιγά στον ορίζοντα έτσι όπως το τραβά μακριά ο αέρας...
Εύχομαι να βρεις κάπου αλλού ένα άλλο μικρό παιδί να σε θαυμάσει. Εύχομαι να βρω κάποτε και εγώ ένα άλλο πανέμορφο, ανάλαφρο και αξιαγάπητο μπαλόνι...
