«Μαμά δεν θέλω να φοράς δαχτυλίδια;»
«Γιατί παιδί μου;»
«Δεν ξέρω, απλά δεν θέλω.»
«Σε ενοχλεί που ίσως γδέρνουν;»
«Όχι.»
«Γιατί τότε;»
«Δεν ξέρω, δεν θέλω να φοράς, δεν αρκεί;»
«Ναι σίγουρα, απλά θα ήθελα να καταλάβω τον λόγο... Τι σε πειράζει ακριβώς; Τα δαχτυλίδια ή το ότι τα φοράω εγώ;»
«Το ότι τα φοράς εσύ;»
«Γιατί δεν σου αρέσουν;»
«Μου αρέσουν, αλλά δεν τα θέλω στα δικά σου τα δάχτυλα.»
«Γιατί, αφού σου αρέσουν; Δεν είναι ωραίο να τα φοράω και να έχεις όμορφη μαμά;»
«Μα εσύ δεν χρειάζεσαι δαχτυλίδια μαμά, είσαι όμορφη χωρίς αυτά.»
...
ΥΓ. Συνήθως μου αρέσει να φορώ ένα λεπτό δαχτυλιδάκι. Εδώ και κάμποσους μήνες έτυχε όμως να μου σπάσει, οπότε δεν φοράω πλέον τίποτε. Η συζήτηση δεν έχει να κάνει λοιπόν με το τι βλέπει αλλά δεν του αρέσει, παρά με την άποψή του περί δαχτυλιδιών γενικότερα.
