Ποίημα για ποιόν;
Για μένα;
Ναι, για μένα και για σένα
Με τι σκοπό;
Υπάρχει λόγος;
Κανένας
Πέρα από την αγάπη μόνον.
Για ποιά;
Εκείνη τη περαστική,
την ξελογιάστρα;
Που σε κάνει όλα να τα ξεχνάς
πέρα από τ άστρα;
Που μωρό, χωρίς θέληση, χωρίς εγώ
σε αφήνει;
Σε πληγώνει, παρατά μόνον όταν περάσει;
Και άντε εσύ να την ξεχάσεις;
Όχι δεν μπορώ για αυτήν να λέω
Ούτε να γελώ, μήτε να κλαίω
Άλλη με τραβά, με ταρακουνά
Την ζωή μου καθορίζει
Δεν ξέρει όρια
Το γιατί δεν το γνωρίζει
Δεν χρειάζεται διαιτητή
Ο χρόνος δεν την ξεθωριάζει
Χωρίς πιέσεις, επιπλήξεις, εκβιασμούς
Η αγάπη μιας μάνας και ενός παιδιού
