Ένα από τα πιο αγαπημένα queries με το οποίο έρχονται αναγνώστες στο blog μου μέσω μηχανών αναζήτησης είναι οι επόμενες δυο λέξεις:
Ιδανικό σπίτι
Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο και ποιές συγκαιρίες ξυπνούν στην Ελλάδα αυτή την εποχή τέτοιο ενδιαφέρον για ιδανικά σπίτια, αλλά ίσως το φαινόμενο να μην είναι καινούργιο. Απλά τώρα είχα την δυνατότητα να ενημερωθώ από το netcounter.
Αφού λοιπόν υπάρχουν πραγματικά αρκετοί που το παλεύουν αυτό το θέμα, παραθέτω έτσι στα γρήγορα το post της 15 Σεπτεμβρίου. Όχι μη τι άλλο, για να ξέρουμε όλοι για ποιό θέμα μιλάμε...
Και τώρα έρχεται το update. Τo δεύτερο μέρος. Η συνέχεια τελοσπάντων με βάση της χρονικές εξελίξεις μετά από τόσους μήνες...
Το ιδανικό σπίτι παραμένει κατά την γνώμη μου να είναι δύο σπίτια.
Η φόρμα, τα υλικά και ο τόπος πάλι σχετικά αδιάφορα αρκεί να έχει το ΕΝΑ σημαντικό ιδίωμα. Την περιβόητη για αυτό το post, γεφυρούλα.
Τώρα κάμποσους μήνες αργότερα, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως όσο πιο μεγάλο το μήκος της γεφυρούλας, τόσο λιγότερες πιθανότητες και λόγοι τριβής υπάρχουν. Όσο πιο κοντινό το μήκος της σύνδεσης, τόσο πιο αισθητή είναι η επιθυμητή μοναξιά στην οποία τυλίγεται κανείς μερικές φορές προκειμένου να βρει τις ισορροπίες του.
Όσο πιο άμεση η σύνδεση, τόσο πιο μεγάλη η πιθανότητα να μπερδευτεί κανείς και να θεωρήσει το ιδανικό σπίτι, ΕΝΑ σπίτι.
Δεν είναι ένα, δεν μπορεί να είναι ένα. Στο παρελθόν δεν λειτούργησε το ΕΝΑ. Μάλλον δεν έφταιγαν τα άτομα, παρά η φόρμα...