Πότε θα σταματήσει να πονά αυτή η παλιά πληγή;
Θα σταματήσει άραγε ποτέ;
Ή θα έρχεται ξανά και ξανά σε ανύποπτο χρόνο να σου θυμίσει τα λάθη του παρελθόντος;
Χωρίς έλεος, χωρίς οίκτο.
Έτσι ξαφνικά, εκεί που νόμισες πως δεν υφίστατο πλέον.
Πως είχε εξαφανιστεί...
....
Αν έχει εξαφανιστεί τότε για την νιώθω έτσι βαθιά και απελπισμένα μέσα μου;
Αυτή την τεράστια πληγή...
Δεν θέλω να είμαι πληγωμένη.
Δεν θέλω να λυπάμαι.
Δεν θέλω την αίσθηση της αποτυχίας.
Την αίσθηση της απόρριψης.
...
Δεν την θέλω
αλλά να που δεν την ελέγχω.
Όπως δεν ελέγχω πολλά στην ζωή.
Δεν την θέλω, αλλά την νιώθω!
