Η μερα των γενεθλειων περασε, στο ψυγειο ακομα τιραμισου και soave classico, το παιδί στο κρεβατι του, τα email και sms με τις ευχες απαντημενα, το Σαββατοκυριακο προγραμματισμενο και τοσες πολλες ωρες εχει ακομα η βραδια...
Ειμαι κουρασμενη. Τοσο που στις 5 το απογευμα στο τσακ ημουν και θα με επαιρνε ο υπνος στη καρεκλα της κουζινας. Τα δαχτυλα μου ειναι μουδιασμενα, ενδειξη οτι το κυκλοφορικό τα εχει παιξει απο το κρυωμα. Ο κοσμος γυριζει όταν κανω αποτομες κινησεις. Ποσο θα ηθελα να βρησκόμουνα στον ανεμοστροβηλο της ιστοριας; Παρεα με το όνειρό μου. Στην ηρεμια και την απολυτη γνωση.
Μαλλον πρεπει να πεσω για υπνο, τις τελευταιες νυχτες κοιμωμουνα 4 ωρες το πολυ...
Σχεδον καθε μερα 2 ασπιρινες για τον πονοκεφαλο...
Νοιωθω την δραση του ποτηριου κρασι...
Τα δαχτυλα βαραινουν, μουδιασμενα, ακουμπουν τα κρυα μαγουλα μου, η αισθηση της αφης διαφορετική απο το κανονικό.
Μια φιλη πινει και δε μεθα, χαλαρωνει η γλώσσα της.
Εγω πινω ενα ποτηρι και νοιωθω εκτος εαυτου, εκτος σωματος, σαν να περπαταω στο φεγγαρι, οι κινησεις με δευτερολεπτα καθηστερησης, σαν σε replay σκηνης ποδοσφαιρικου παιχνιδιου...
Δεν συναντηθηκαμε εχθες. Δεν υπηρχε δυνατοτητα για σημερα το μεσημερι. Δε ακουγεσαι αυτο το βραδυ. Που βρησκεσαι αγαπη μου; Τα καταφερνεις; Νοιωθεις δυνατος; Νοιωθεις κουρασμενος και χρειαζεσαι να εισαι μονος, για να ξαναβρεις την δυναμη σου;
Μακαρι να εισαι καλα αγαπη μου. Να το νοιωθεις οτι σε σκεφτομαι, να σε στηριζει στις δυσκολες στιγμες, να σε ζεσταινει, να σε δυναμωνει.
Εγω εδω ειμαι. Δε φευγω, δε θα σε αφησω οταν με χρειαστεις.
Καληνυχτα αγαπη μου, ομορφε μου ανδρα καληνυχτα.
