Μια χηνα και ενας γλαρος
συναντηθηκαν μια μερα
στα παραλια της Παρος
και δωσανε τα χερια
Ασπρη ητανε η χηνα
ο γλαρος μαυρος απο κατω
τρεξανε σε μια αλάνα
για παιχινιδι βαρβάτο
Η χηνα πεταγε την μπαλα
την αποκρουσε ο γλαρος
κανανε και τραμπαλα
απο ψηλα πηδαγανε με θαρρος
Η χηνα ξεχασε πως ειναι παχια
και οχι σαν το γλαρο ελαφριά
ο γλαρος που εχει μυτη στραβια
και ουτε της χηνας τα παχια φτερα
Η χηνα παντα του σπιτιου
ο γλαρος για ταξιδια
του ελεγε για γλυκα του ταψιου
και εκεινος για σαμιαμιδια
Ησαν περιεργο ζευγάρι
δεν εμοιαζαν με άλλους
ομως εκεινος θα ερχοταν να την παρει
να φυγουν μακρια για τους υφάλους
Εκει η αγαπη τους δεν ηταν εφικτη
ολοι τους κακολογουσαν
δεν γνωριζαν πως ειναι δυνατη
ή το αγνοουσαν
Όμως η χηνα δεν ηθελε
μακρια να φυγει
στο σπιτι της θα εμενε
και οτι θελει ας γινει
Και εκεινοι τελικα το δεχτηκαν
οτι ενας Γλαρος και μια Χηνα
αμα αγαπιουνται και στευθηκαν
θα αντεξουν τα δυσκολα του μηνα
Και θα βοηθα ο ενας τον αλλο
οτι μπορουσαν μερα την μερα
αυτα που δεν μπορει η Χηνα τα κανει ο Γλαρος
έτσι απλά, χωρις χουνερια.
