Παρασκευή μεσημέρι
Η Μαρία Ρίζου δεν χρειαζόταν να σκεφτεί πολύ τι να κάνει τον ανέλπιστο ελεύθερο χρόνο που της παρουσιάστηκε.
Τηλεφώνησε στο αστυνομικό τμήμα για να της δώσουνε την διεύθυνση του νηπιαγωγείου, ήξερε την περιοχή και βρέθηκε γρήγορα να ψάχνει που να παρκάρει το θαλασσί της Polo. Δεν άργησε να βρει μια θέση. Λίγο στενάχωρα θα ήτανε, αλλά δεν την ενοχλούσε. Ήξερε να χειρίζεται το αυτοκίνητό της και να το μανουβράρει εκατοστό προς εκατοστό, παρόλο το σκληρό τιμόνι του. Ελλείψη χρημάτων και διάθεσης άργησε να αρχίσει τα μαθήματα οδήγησης αλλά στα 7 χρόνια που οδηγεί δεν είχε κάνει ούτε ένα τόσο δα χτυπηματάκι στο αυτοκίνητό της.
Το νηπιαγωγείο ήταν ένα καινούργιο δυόροφο κτίριο σε σχήμα κύβου, βαμμένο εξωτερικά σε ένα συνδυασμό κόκκινου, πράσινου και μπλε. Οι εσωτερικοί τοίχοι ήταν ανοιχτοκίτρινοι και διακοσμημένοι με παιδικές ζωγραφιές, κατασκευές, αποτυπώματα παιδικών ποδιών ή παλάμες με τα ονόματα του εκάστοτε μπόμπιρα και φωτογραφίες των παιδιών και του προσωπικού. Τα παιδιά σίγουρα νιώθανε ωραία εκεί, έτσι μοντέρνο, φωτεινό και ευρύχωρο όπως ήτανε. Στους διαδρόμους τα είδε η επιθεωρητής χαρούμενα να τρέχουν από την μία κατεύθυνση στην άλλη ή να παίζουν γελαστά. Η Ρίζου ενστικτωδώς σκέφτηκε την εποχή που η κόρη της πήγαινε νηπιαγωγείο. Μόλις είδε μια νηπιαγωγό ρώτησε που θα έβρισκε την διευθύντρια και χτύπησε την πόρτα που της υπέδειξαν ότι ήταν το γραφείο της.
-Χαίρεται, επιθεωρητής Μαρία Ρίζου, είπε αφού έκλεισε πίσω της την πόρτα. Θα ήθελα να σας κάνω κάποιες ερωτήσεις για μια υπάλληλό σας, την κα Ζησοπούλου. Μέχρι τι ώρα ήταν εχθές στην δουλειά;
-Εχθές είπατε; Να κοιτάξω στο πρόγραμμα, ένα λεπτό... απάντησε η διευθύντρια προσπαθώντας να κερδίσει χρόνο και να σκεφτεί τι να απαντήσει. Είχε συμβουλεύσει την Δήμητρα Ζησοπούλου να μην κάνει ενέργειες πίσω από την πλάτη της, δεν θα βάζανε την αστυνομία στην υπόθεση, εάν δεν μιλούσαν πρώτα με την οικογένεια της μικρής, πάλι του κεφαλιού της έκανε;
Ήδη ήταν εξαγριωμένη με την στάση της, να μην εμφανιστεί σήμερα στην δουλειά χωρίς να πάρει τηλέφωνο να δικαιολογήσει την απουσία της. Δουλειά είναι αυτή, δεν είναι σχολείο, να κάνει κανείς απουσίες χωρίς επιπτώσεις.
Και τώρα μπλέχτηκε και η αστυνομία στα πόδια της. Ούτε ψύλλος στο κόρφο της Ζησοπούλου, άμα θα ξαναερχόταν στην δουλειά...
Η Ρίζου παρατηρούσε την διευθύντρια όσο έψαχνε τα χαρτιά της. Γιατί άραγε της θύμιζε καλόγρια; Ήταν τα χτενισμένα προς τα πίσω μαζεμένα σε έναν κότσο μαλλιά της, το αγέλαστο πρόσωπό της, η άχαρη μακριά υφασμάτινη φούστα της, τα χαμηλά στην ράχη της μύτης κατεβασμένα γυαλιά, το κλειστό μέχρι πάνω μπεζ πουκάμισο ή τα πλακέ καφέ παπούτσια της; Ήταν περίεργη αν ο τρόπος ομιλίας της είναι εξίσου αυστηρός όσο και το παρουσιαστικό της.
Όταν άκουσε την απάντησή της, βεβαιώθηκε για αυτό...
Εχθές τέλειωσε η βάρδια της στις τεσσερσήμισι, σύμφωνα με το πρόγραμμα, γιατί δεν την είδα να φεύγει. Δεν προλάβαμε να μιλήσουμε με τους γονείς της Τριανταφυλλίδου, τους έχουμε καλέσει για την Δευτέρα, τώρα που αναλάβατε εσείς την υπόθεση να ακυρώσουμε το ραντεβού;
Η Ρίζου την κοίταξε με απορία... Ποια υπόθεση εννοούσε; Το θέμα της Τριανταφυλλίδου, της μικρής για την οποία άφησε το μήνυμα στον αυτόματο τηλεφωνητή, φαίνεται να ήταν αρκετά σοβαρό αν η διευθύντρια νόμισε ότι ήταν αυτός ο λόγος της επίσκεψής της.
-Kυρία...
-Χατζηλουκά, συμπλήρωσε η διευθύντρια.
-Kα Χατζηλουκά εχθές το απόγευμα 400 μέτρα από το νηπιαγωγείο συνεκρούσθη το αυτοκίνητο της κας Ζησοπούλου με ένα αυτοκίνητο της αντίθετης κατεύθυνσης. Η κα Ζησοπούλου δυστυχώς δεν επέζησε το δυστύχημα. Πέστε μου όμως περισσότερα για την Τριανταφυλλίδου. Γιατί νομίσατε ότι ερευνώ αυτό το θέμα;
Η διευθύντρια έμεινε με ανοιχτό το στόμα, η Ζησοπούλου νεκρή; Ελάχιστα λεπτά αφού έφυγε από το νηπιαγωγείο; Νόμιζε ότι υπέρβαλε στο θέμα της μικρής, δεν την είχε πολύ πιστέψει, είχε δίκαιο τελικά και μήπως κινδύνευε τώρα και εκείνη; Θα τα έλεγε όλα στην αστυνομικό. Όλα όσα της είχε πει η νηπιαγωγός και ότι είχε εκείνη προσέξει στην αλλαγμένη συμπεριφορά του κοριτσιού.
-Συνεχίζεται-
