Ώρες ώρες θα ήθελα να ήμουν παιδί. Με άλλα παιδιά να παίζω ανέμελα με τις ώρες.
Να κάνω τραμπάλα, να κρέμομαι από σκοινιά,
από σίδερα μέχρι να βγάλουν φουσκάλες τα χέρια.
Να τρέχω, να κυνηγώ, να με κυνηγούν, στο "σπιτάκι" για ελάχιστα λεπτά να ξεκουράζομαι.
Να ρωτώ την μαμά μου για νερό όταν διψώ, να τρώω ένα σουσαμένιο κουλούρι όταν πεινάσω. Να πέφτω μετά το μεσημεριανό φαγητό για ύπνο γεμάτο όνειρα. Να μουτρώνω όταν θέλουν να με βγάλουν φωτογραφία. Να μαλώνω στα αστεία με τις αδερφές μου, να τα "χαλάμε" μεταξύ μας και να τα ξαναφτιάχνουμε. Να ακούμε μαζί την Θεία Λένα στο ραδιόφωνο και να βλέπω κουκλοθέατρο με την Σουβλίτσα. Να στρώνουμε βραδυνό στο φερφορζέ τραπέζι - τα καλοκαίρια έξω στο μπαλκόνι. Tρία παιδιά, μια γλυκιά μαμά, ένας σκύλος που ζητιανεύει μια λιχουδιά και οι λεύκες τριγύρω μας.
Ώρες ώρες θα ήθελα να ήμουν παιδί...
