-Καλημέρα σας επιθεωρητά, είπε ο εκδότης, Αντώνης Μάνου, προτείνοντας το δεξί του χέρι για μια χειραψία όταν είδε την Μαρία Ρίζου να μπαίνει στο γραφείο του.
Να σας συστήσω. Ο Νίκος Ιωαννίδης, αρχισυντάκτης του περιοδικού για το οποίο έγραφε ο Γιάννης Κωστόπουλος.
-Kε Μάνο, κε Ιωαννίδη χαίρομαι που βρήκατε χρόνο. Κε Ιωαννίδη θα σας παρακαλέσω να περιμένετε για λίγο έξω, εάν δε σας κάνει κόπο.
H Ρίζου περίμενε να κλείσει ο Νίκος Ιωαννίδης πίσω του την ξύλινη πόρτα με την δερμάτινη επένδυση, κάθισε εκεί που της πρότεινε ο έκδοτης και αφού κάθισε και εκείνος άρχισε τις ερωτήσεις της.
Κε Μάνο, όπως ξέρετε ο Γιάννης Κωστόπουλος είναι νεκρός. Ερευνώ τα αίτια του θανάτου του, αλλά πρώτα από όλα χρειάζομαι να μάθω περισσότερα για την επαγγελματική του καριέρα σε εσάς.
-Ο Κωστόπουλος δούλευε αρκετά χρόνια για εμάς, ρωτήστε παρακαλώ τα ακριβή στοιχεία από τον προσωπάρχη. Σε μια χοροεσπερίδα ενός Πρέσβη γνώρισα τους γονείς του. Μετά το πρώτο τυπικό small talk με παρακάλεσε ο πατέρας του..., όχι πρέπει να το πω σωστά, με παρότρυνε να προσλάβω τον γιο του πληροφορώντας με ότι θα έβαζε μια εξάμηνη σειρά δίφυλλων διαφημίσεων για την εταιρία του σε δυο από τα πιο μεγάλα μου περιοδικά. Μόλις είχε τελειώσει την σχολή ξενοδόχων και χρειαζότανε μια δουλειά.
Τον προσέλαβα λοιπόν ως ελεύθερο συνεργάτη και μου έγραφε άρθρα για εστιατόρια ή ξενοδοχεία που μόλις ανοίξανε, για ιδιαίτερες ποιότητες κρασιού και λοιπά. Έκανε καλά την δουλειά του και άρεσε στο αναγνωστικό κοινό. Εδώ και δυο χρόνια είχαν τα άρθρα του μόνιμη θέση στο περιοδικό και πλέον δεν αρκούντο να παρουσιάζει μόνον την καλή γαστρονομία. Άρχισε να γράφει και αρνητικές κριτικές. Τραβούσαν το κοινό αυτά τα άρθρα, πιο πολύ από τα θετικά, ανεβάζανε την κυκλοφορία του περιοδικού. Αλλά γινόντουσαν και επικίνδυνα γιατί αυτοί που δεχόντουσαν τις αρνητικές κριτικές ακυρώνανε τυχόν διαφημίσεις στα περιοδικά μας. Εκείνος άρχιζε να νιώθει υπεράνω όλων. Έλεγε ότι μόνον η ποιότητα τον ενδιέφερε. Πριν 3 μήνες νιώσαμε για πρώτη φορά τις τραγικές συνέπειες της αυστηρότητάς του. Ένας νέος ζαχαροπλάστης αυτοκτόνησε ελάχιστες μέρες αφού δημοσιεύσαμε μια κριτική του Κωστοπουλου για τις ζαχαροπλαστικές του ικανότητες. Μόλις το έμαθα τον κάλεσα στο γραφείο μου, προσπάθησα να τον συνεφέρω, και το μόνο που είπε ήταν
Όποιος δεν εκπληρώνει την ποιότητα, να μην περιμένει θετική κριτική από τον Κωστόπουλο, δεν αγοράζονται οι καλές κριτικές, κερδίζονται.
Όταν πριν 2 μήνες καθυστέρησε να παραδώσει και αναγκαστήκαμε να εκτυπώσουμε το περιοδικό κατά την διάρκεια της νύχτας, ήμουν έξω φρενών. Μπορείτε να φαντασθείτε σε τι κατάσταση ήμουν; 30% επιπρόσθετα έξοδα για τις μηχανές που μείνανε όλο το βράδυ σε λειτουργία, βραδινοί ακριβοί μισθοί για το προσωπικό, το πρωί δεν προλάβαμε να στείλουμε έγκαιρα τα τεύχη για την επαρχεία, χάσαμε μια ολόκληρη μέρα παρουσίας στα περίπτερα. Τον κάλεσα πάλι στο γραφείο μου, τι άλλο να έκανα; Το αναγνωστικό κοινό μου τον ήθελε, έπρεπε να βρω ένα τρόπο να τον ταρακουνήσω, αλλά εκείνος μου πέταξε στα μούτρα ότι δεν με χρειάζεται, και άμα θέλω ας σταματήσω την συνεργασία.
-Για πoιο λόγο τον καλέσατε το βράδυ της Δευτέρας; Τι συνέβη όταν ήρθε στον εκδοτικό οίκο;
-Ο αρχισυντάκτης μου με πληροφόρησε εκείνο βράδυ ότι πάλι ξεπέρασε την διορία. Πήρα τηλέφωνο τον Κωστόπουλο και του είπα να έρθει οπωσδήποτε για να παραδώσει το άρθρο του. Τον περίμενα στο γραφείο, παρέα με τον Ιωαννίδη.
Ένα τέταρτο μετά την μια, είδα το αυτοκίνητό του να παρκάρει. Το αναγνώρισα γιατί οδηγούσε ένα από τα δικά μας. Κάποιος τον περίμενε όμως κάτω. Συζητήσανε κάτι για λίγο και μετά αντί να έρθει ο Κωστόπουλος σε εμάς, μπήκε μαζί με τον άλλον σε ένα σκούρο mini van και φύγανε.
-Καταλαβαίνω, είπε η Ρίζου, δηλαδή δεν συναντηθήκατε στο γραφείο εκείνο το βράδυ;
-Όχι, όπως σας είπα, ήρθε αλλά δεν ανέβηκε.
-Αυτόν με τον οποίο μιλούσε, μήπως μπορέσατε να τον αναγνωρίσετε;
-Δυστυχώς όχι, από εδώ ψηλά δεν βλέπει κανείς καλά τους περαστικούς. Τον Κωστόπουλο τον αναγνώρισα από το αυτοκίνητο και όχι από την σιλουέτα.
-Ο Κωστόπουλος ασκούσε επιρροή στην απονομή των βραβείων του διαγωνισμού ζαχαροπλαστικής της ΖαχαροΤΕΧ;
-Όχι, εκείνη την εποχή ήταν στην Κολωνία για την διεθνή έκθεση τροφίμων. Δεν ήταν μέλος της επιτροπής του διαγωνισμού, στην επιτροπή ήσαν μόνο ζαχαροπλάστες και σοκολατοποιοί.
-Ξέρετε ποιο θέμα είχε το τελευταίο άρθρο του κου Κωστόπουλου;
-Μάλλον σε αυτό θα μπορεί να σας βοηθήσει ο αρχισυντάκτης να τον καλέσω;
-Ναι αλλά θα μπορούσατε να μας αφήσετε μόνους για λίγο σας παρακαλώ;
-Κανένα πρόβλημα, αν δεν με χρειάζεστε, μπορείτε να μείνετε στο γραφείο μου όσο θέλετε, έχω μια σύσκεψη, χαίρεται, είπε, άνοιξε την πόρτα και φεύγοντας έκανε σήμα στον Ιωαννίδη.
-Χαίρεται, του πέταξε στα γρήγορα η Ρίζου, αλλά ο εκδότης ήταν ήδη εκτός δωματίου και δεν την άκουγε πλέον.
-Συνεχιζεται-
