Λίγα λεπτά μετά από την επιθεωρητή και τον μάρτυρα έφτασαν στο τόπο του εγκλήματος και οι ασθενοφόροι με τον γιατρό. Ο γιατρός επιβεβαίωσε ό,τι ο άνδρας ήταν πεθαμένος. Ο κύριος Γούναρης έδωσε τα στοιχεία του, είπε στην επιθεωρητή πως βρήκε το πτώμα και ρώτησε αν του επιτρέπουν να φύγει γιατί είχε ραντεβού για χαρτιά, όπου ήδη ήταν αργοπορημένος. Μπορούσε να αναχωρήσει και έτσι έκανε. Έφυγε.
Εντωμεταξύ έφτασε και η τεχνική ομάδα της αστυνομίας, η σήμανση και άρχισε να ψάχνει τα ίχνη που βρέθηκαν γύρω από το πτώμα για να τα καταχωρήσει.
-Τι λέτε, πέθανε από το κρύο; Ατύχημα ή τον δολοφόνησε κάποιος; ρώτησε τον γιατρό.
-Είναι πληγωμένος στη κοιλιά. Η πληγή δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη άρα μάλλον δεν πέθανε από την αιμορραγία... Αλλά πώς πληγώθηκε, δε μπορώ να σας πω. Δεν είναι πυροβολημένος πάντως, ούτε μαχαιρωμένος.... Αφού κάνω την νεκροψία, θα ξέρουμε περισσότερα είπε και καθόλη τη διάρκεια της απάντησής του, είχε κολλημένο το βλέμμα του στο πτώμα.
Δεν είναι σίγουρο αν είχε σεξουαλική επαφή πρόσφατα, βρήκα ίχνη σπέρματος, αλλά η εκσπερμάτωση μπορεί και να συνέβη post-mortum, συμπλήρωσε ο γιατρός και ήξερε ότι με αυτόν το τρόπο εκνεύριζε την επιθεωρητή, γιατί εκείνη στο σχολείο είχε μόνον αρχαία ελληνικά και δεν τον καταλάβαινε όταν άρχιζε τα λατινικά. Όμως η λέξη αυτή δεν της ήταν άγνωστη, αντίθετα αποτελούσε μια άλλη ορολογία του επαγγέλματος, όπως exitus, profiler, press conference, παρατήρηση, σύλληψη...
Το σώμα είναι κρύο, υπολογίζω την στιγμή του θανάτου ενδιάμεσα στις 2 με 4 το πρωί. Αλλά όπως είπα, περισσότερα μετά την νεκροψία. Έχω ήδη δυο πτώματα στο ψυγείο, αλλά αν αυτό εδώ επείγει... θα στείλω την έκθεση μου στις 8 η ώρα το βράδυ. Τώρα πάω στο καφενείο για ένα καφέ και ένα κομμάτι τούρτα αμυγδάλου, το ξέρετε ό,τι φτιάχνουν εδώ την καλύτερη της πόλης; ρώτησε και την άφησε να αναρωτιέται, τι έχουν πάθει όλοι με αυτήν την τούρτα αμυγδάλου και όλη την ημέρα της πιπιλάνε το μυαλό με γλυκά και τούρτες...
Δεν ήταν καινούργια στο επάγγελμα, αλλά δεν της είχε ξανασυμβεί να βρεθεί πτώμα που να μη μπορεί κανείς με την πρώτη ματιά να αναγνωρίσει το αίτιο του θανάτου.
Ακριβό σακάκι, νεανικά χαρακτηριστικά, γεροδεμένος, παρόλα αυτά, νεκρός, βρόμικος, με την πλάτη ξαπλωμένος σε ένα θάμνο, δύο τρία μέτρα μακριά από το μονοπάτι. Τι να του συνέβη; Τι να έκανε πριν πεθάνει; Ήταν μόνος; Πέθανε σε εκείνο το σημείο, ή κάπου αλλού και τον έφεραν εκεί αργότερα; Στο έδαφος δεν υπήρχαν άλλα ίχνη εκτός από αυτά που άφησε ο μάρτυρας και ο σκύλος του. Έβρεχε όλο το βράδυ, και ότι ίχνη και να είχαν αφήσει οι θύτες, ήταν τελικά δολοφονία ακόμα δεν ήταν σίγουρη, τα είχε ξεπλύνει το νερό της βροχής. Μόνον ένα ασημένιο κουταλάκι του γλυκού βρήκανε οι τεχνικοί της σήμανσης στην δεξιά τσέπη του σακακιού του.
- Συνεχίζεται-
