Αποδοχή / Καθοδήγηση

Παρακολουθώ ένα σεμινάριο στο νηπιαγωγείο. Σε 8 συναντήσεις, μια ομάδα γονέων συζητά μαζί με μια παιδοψυχολόγο και αναζητά τρόπους διαπαιδαγώγησης, αλλά και τις ανάγκες παιδιών και γονέων. Τα έξοδα του σεμιναρίου, 50 €, τα αναλαμβάνει ο δήμος. Εμείς ως γονείς λαμβάνουμε μέρος στις συναντήσεις, αναλύουμε χωρίς να κρίνουμε συμπεριφορές μικρών ή μεγάλων. Από συνάντηση σε συνάντηση μας δίνεται μια κάποια "εργασία", έτσι ως κίνητρο για να σκεφτούμε κάποια πράγματα και ως προετοιμασία για το επόμενο θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε.
Στο σεμινάριο λοιπόν... μιλήσαμε για τα 3 σημαντικά πράγματα που πρέπει να δώσει κανείς σε ένα παιδί...

Αγάπη
Αποδοχή
Σιγουριά
Σήμερα λοιπόν έτυχε να με ρωτήσουν δυο μαμάδες παιδιών που τα καλέσαμε για το πάρτι γενεθλίων του παιδιού την επόμενη εβδομάδα για τα ενδιαφέροντά του.
Εγώ λοιπόν απάντησα τα συνηθισμένα, "ιππότες, κάστρα, δεινόσαυροι, αστρονομία..."
Οι μαμάδες για να είναι σίγουρες συνέχισαν "παιχνίδι δηλαδή;"
Και εγώ... "παιχνίδι, αλλά και βιβλία μας αρέσουν".
Πριν λίγο σηκώθηκε ο μικρός από το κρεβάτι του για να μου πει, "μαμά και Spidermann και Batman μου αρέσει..."

Δεν μου λέει το παιδί τίποτε νέο, δεν είχα ξεχάσει ότι του αρέσουν και αυτοί οι υπερήρωες αλλά γιατί δεν το ανέφερα;
Αποδέχομαι τελικά τα γούστα του παιδιού ή προσπαθώ να τα καθοδηγήσω μόνον σε αυτά που μου αρέσουν;
Και τι θα γίνει αλήθεια, άμα αντί για άλλο ένα βιβλίο αστρονομίας, πάρει δώρο ένα κουκλάκι batman; Το πρωί βλέποντας το φεγγάρι να χάνεται στον ορίζοντα ήθελε να πάμε παρέα στο φεγγάρι, το μεσημέρι διαβάζοντας το βιβλίο με τα κάστρα λιμπίστηκε το να ήταν ιππότης, το απόγευμα παίζοντας με τα δεινοσαυράκια σκέφτηκε την Ιουρασική περίοδο.
Στο παιδικό μυαλό του δεν στερεύει ο χώρος με ένα batman ή άντε ένα spiderman.
Και αν εμένα δεν μου πολύ αρέσουν αυτά τα κουκλάκια, δεν είναι τόσο σημαντικό.
Σημαντικό είναι ότι του αρέσουν και αυτά.
Άρα;
Άρα... "ναι... άμα ψάχνετε για δώρο... θα χαρεί αν του χαρίσετε κάτι με τον spiderman ή με τον batman. Πώς; Παιχνίδι ή βιβλίο; Καλύτερα βιβλίο" ;-)