8 Ιουλίου 2006

Mια προταση που δεν εγινε ποτε...

«Με ρώτησε αν θέλω να τον παντρευτώ.»

«Σε ρώτησε; Δεν στο ανακοίνωσε;»
«Όχι με ρώτησε. Του είπα σε αγαπώ και απάντησε και εγώ! Μου είπε πόσο φοβόταν να πει πρώτος αυτές τις δυο λέξεις. Πως από καιρό τις έλεγε ξανά και ξανά σιωπηλά στον εαυτό του ψάχνοντας τον σωστότερο τονισμό, τον ανάλογο ρυθμό, την καθαρότερη προφορά των φωνηέντων, την σωστή στιγμή. Όμως δεν τολμούσε να τις ξεστομίσει. Τι και αν εγώ δεν του απαντούσα. Τι και αν εγώ γελούσα κατάμουτρα, και του έλεγα, αγάπη, αυτό που μας συνδέει εμάς τους δυο δεν είναι αγάπη, είναι απλά η διάθεση, η ερωτική έλξη και με κάτι τέτοια που λες εξαφανίζεται και αυτή γρηγορότερα και από το άνεμο.
Το πιστεύεις; Ένας άνδρας και να αμφιβάλει;
Και να που έρχομαι εγώ και κάνω το πρώτο βήμα και του λέω πως τον αγαπώ και του αναιρώ το βάρος, και του δίνω βεβαιότητα και του διαλύω τους φόβους, τώρα μπορεί επιτέλους να πει όλα αυτά που είχε εξασκηθεί στα κρυφά.»

«Και σου ζήτησε λοιπόν, να παντρευτείτε;»
«Όχι με πήρε στην αγκαλιά του, με φίλησε γλυκά πρώτα στα μάτια, μετά στην μύτη, και τέλος στο στόμα. Τραβώντας ελάχιστα το κεφάλι του από το δικό μου, και πάντα αγκαλιάζοντάς με σφιχτά με κοίταξε βαθιά στα μάτια και με ρώτησε αν θέλω να ζήσω μαζί του τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μας μέσα σε μια θάλασσα αγάπης. Μου υποσχέθηκε πως δεν θα αφήσει ποτέ την καθημερινότητα να χαλάσει την ηρεμία του νερού, πως πάντα θα παραμείνει καθαρός και κρυσταλλένιος για εμάς, πως η θάλασσά μας πάντα θα ξέρει που είναι το λιμάνι της, πως δεν θα την χαλάει μια τρικυμία, πως θα είναι τόπος ανάπτυξης, προστασίας και χαράς, πως θα μας δίνει δύναμη, πως θα μας θρέφει.»

«Και εσύ δεν του είπες πως άμα θα παντρευτείτε θα έχετε έξοδα γάμου αλλά θα γλιτώσετε φόρους, θα αγοράζετε οικογενειακές συσκευασίες, θα κάνετε παιδιά, ίσως να καταφέρετε να κτίσετε και κανένα σπίτι;»
«Όχι.»

«Τι του είπες τότε;»
«Δεν του είπα τίποτε, τον φίλησα απλά και αγαπηθήκαμε ξανά και ξανά μέχρι να μην μπορούμε άλλο να κουνηθούμε από την εξάντληση.»

«Θα παντρευτείτε λοιπόν;»
«Δεν ξέρω, τι λες, πάμε σήμερα για κανένα μπανάκι στην θάλασσα;»