Ορίζοντα θαλλασοκόκκινε
Μουσική χαμηλών ρυθμών
Αέρα φίλε μόνιμε
Φανερώστε μου ξανά το όνειρο
Εκεί που όλα είναι πιθανά
Όπου νταντεύει το άγριο θηρίο
Στρουμπουλά μικρά μωρά
Όπου εξηγεί το ελάφι στο νούφαρο το τάβλι
Και ο λαγός με την ίαινα συμπάσχει
Που λέει το ψάρι στην πάπια αστεία
Και ο γάιδαρος αναζητά στην λεύκα μεγαλεία
Όπου οι μελωδίες έχουν γεύση
Το παγωτό νέους χορούς μαθαίνει
Και αραχνοϋφαντα φουστάνια
Τρυφερά αγκαλιάζουνε ψιλά φουγάρα
Όπου ο άνεμος την χελώνα ψιλά σηκώνει
Και πάλι απαλά την προσγειώνει
Κει που το χώμα ψιλή βροχή φαντάζει
Και η έμπνευση καμαρωτή μπροστά μου οργιάζει...
