Χαος στο μυαλο,
ακινητοποιησης πανικος...
Δεν επιτρεπεται, εχεις ευθυνη, δινεις το παραδειγμα, οχι με αυτα που λες, αλλα με τις πραξεις σου.
Οπως τοτε που ασυναισθητα αντιδρας, οχι οπως θα σου αρεσε αλλα οπως σου βγαινει.
Τι να κανω, πλεον δεν ξερω,
να αποφασισω δεν μπορω...
Απο καιρο εις καιρο ξεχναω τα ορια, ξεχναω τα μισοτελειωμενα και μισολυμενα προβληματα, και υποψιαζομαι οτι ειμαι κατι ιδιαιτερο, οτι τα εχω καλα με τον εαυτο μου, οτι τα καταφερνω.
Ενιοτε επανερχεται ενα προβλημα και μου υπενθυμιζει οτι ειμαι του αρπα-κολλα.
Αφου σε πονα αυτη η γνωση, γιατι δεν αλλαζεις τον τροπο σου;
Το ρολοι της εκκλησιας δειχνει 5.10
γκριζα σύννεφα στον ουρανο
στεγνωσε το χιονονερο
και ακομα δεν εχω παρει μια αποφαση...
Ποσο θα ηθελα να ειμαι η βαρκουλα της φωτογραφιας του Epicurou...
