O δρόμος του γυρισμού είναι στιγμές διαλογισμού. Είναι ο χρόνος τον οποίο χρειάζομαι για να αφήσω τα της δουλειάς στην δουλειά και να ηρεμήσω, να κατεβάσω τους ρυθμούς σε αυτούς που είναι απαραίτητοι για ένα χαρούμενο και χαλαρό απόγευμα με τον Οδυσσέα.
Με το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μόνιμα συντονισμένο στο WDR5 και τις αιώνιες συζητήσεις ή τα CD με τους Adiemus, Craig David, Cold Play... περνάνε τα τοπία μπροστά από τα μάτια σαν σε ταινία...
Καιρός είναι να έρθει η άνοιξη και να ζωηρέψουν τα χρώματα της φύσης...
Ένα ωραίο σπίτι...
Tιμόνι και κλειδιά...
Πιο πέρα στον δρόμο, λίγο πιο κοντά στο Düsseldorf...
Μου αρέσει η οδήγηση τελικά. Δεν είναι μόνον απαραίτητη για τις μετακινήσεις μας αλλά με ξεκουράζει κι όλας.
Σχεδόν όπως οι παρέες και το καφεδάκι με την φιλενάδα...
H φίλη μου Β. στην κουζίνα του σπιτιού της κοιτά το κινητό της...
