Παντα ειχα προβλημα να καταλαβω αυτους που εχουν καποια χομπυ. Που ασχολουνται με τις ωρες και μονοι τους με τα ενδιαφεροντα τους. Που τοτε δεν τους ενδιαφερει το φαγητο, η κουραση, οι αλλοι αντιπερισπασμοι, ο ερωτας...
Που βρησκουν εκει τα ισια τους.
Που ψαχνουν και βρησκουν χρονο για αυτα.
Που καταναλωνουν και αρκετα λεφτα για εξοπλισμο, βιβλια ή οτι αλλο χρειαζεται...
Παντα ασχολουμουνα με τον αθλητισμο. Παρολα αυτα, δεν το θεωρουσα hobby. Hταν απλα κατι που επρεπε απαραιτητα να συμβει.
Παντα διαβαζα βιβλια. Αλλες εποχες υπερειχαν τα διηγηματα των Νοτιοαμερικανων, αλλοτε αυτα των Ιταλων, αλλοτε αυτα με θεματα ψυχολογιας, αλλοτε φιλοσοφιας. Πολλες ωρες περασα στην προσπαθεια να ξεφευγω απο τα δικα μου προβληματα, παρεα με αστυνομικα Αμερικανων, Σουηδων, Ιταλων, Ισπανων.
hola Pepe Carvalio, ciao Comissario Brunetti, Montalbano, Tag Kommisar Beck, και οπως ολοι σας λεγεστε...
Aλλα και παλι, τα βιβλια δεν ειναι hobby. Tουλαχιστον οχι στο μυαλο μου. Εγω δεν εχω hobby, μονον οι αλλοι εχουν. Ετσι σκεφτομουνα μεχρι πρόσφατα.
Απο μικρη επαιζα κιθαρα, αλλα ουτε αυτο ειναι hobby, ειναι κατι που κανει κανεις απο καιρο εις καιρο για να ξεσκασει, για να βεβαιωθει οτι δεν τα εχει ξεχασει ολα.
Παντα μου αρεσε ο κινηματογραφος και πηγαινα συχνα. Τα τελευταια 4 χρονια εβλεπα σχεδον μια φορα την εβδομαδα μια ταινια. Αλλα ουτε και το σινεμα δεν ειναι hobby. Eγω; Δεν εχω hobby εγω, μονον οι αλλοι εχουν. Εγω βαριεμαι ολη την ωρα οταν δεν ασχοληται ο ανθρωπος της ζωης μου μαζι μου, γιατι δεν εχω hobby. Aν ειχα θα με γεμιζαν και δεν θα αγκιστρωνομουνα στους αλλους. Στον ΑΛΛΟ.
Ομως δεν ειχα πραγματικα hobbies? Ή πιστεψα τα λογια του; Παντα τον θαυμαζα, παντα θαυμαζα και θαυμαζω την ευκολια με την οποια πετα ετσι μια μεγαλη κουβεντα, μια αναλυση καποιας καταστασης. Για να το λεει... ετσι μεγαλοφωνα, ετσι με πεποιθηση, ετσι θα ειναι. Με ξερει. Ολοι φαινεται να με ξερουν καλα. Ολοι εκτος απο μενα. Αρα ετσι ειναι, ετσι. Και εννοιωθα μειωνεκτικα.
Ο υπεροχος, θαυμαστος ανδρας με τα χιλια και ενα hobby και η γυναικα του, απολυτως χωρις ενδιαφεροντα, εκτος απο το να κρατησει την δουλεια της, να μαθει καλυτερα την γλωσσα, να ξεπερασει απο καιρο εις καιρο τα γραφειοκρατικα με το Γραφειο Αλλοδαπων.
Εκεινος ο ηρεμος και ισορροπημενος ανθρωπος και εκεινη η αστατη Ελληνιδα, ενιωτε με τασεις υπερδραματοποιησης των πραγματων.......
ΑΜΑΝ ΠΙΑ ΜΑΣ ΠΡΗΞΑΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ που τα ξερετε ολα και εχετε αποψη για ολα. Που αποφασιζετε αν εχουμε ενδιαφεροντα, που αποφασιζετε αν μας παει μια δουλεια, ενας φιλος, αν ειμαστε καλα ή οχι.
Να μου πεις τι φταιτε εσεις; Εγω σαν εδωσα την δυναμη που ειχατε. Αν ειχα εκεινη την στιγμη συναισθηση του εαυτου μου, δεν θα αφηνα να με μπερδεψετε. Θα ηξερα τι ισχυει, και ητε θα σας ζηταγα να κλεισετε το στομα, ητε θα ξεχναγα κατευθειαν τα λογια σας, πριν προλαβαιναν να φτασουν καλα καλα στα αυτια μου.
Δεν φταιτε λοιπον εσεις, απλα και μονον πεταξατε μια ανοησια για να νοιωσετε μεσα στην βλακεια σας σιγουροι ήτε γιατι ετσι νομιζατε οτι ισχυε παρολο που ιδεα δεν ειχατε.
Νοιωστε καλα και σιγουροι λοιπον, εαν σας ειναι απαραιτητο.
Εγω πλεον δεν ασχολουμαι.
Eχω διαθεση για γραψιμο.
Και αν κραυγασετε
Hurra, επιτελους βρηκες ενα hobby για να μην μας πρηζεις...
Παλι δεν ασχολουμαι.
Αν ολα αυτα τα ενδιαφεροντα μου μεχρι τωρα σας φαινοντουσαν αναξια λογου, και το καινουργιο σας τραβηξε το ενδιαφερον, δικο σας θεμα.
Η ζωη μου δεν μετριεται με τα δικα σας κριτηρια.
