Περνά ο καιρός, περνούν οι μέρες, περνούν γενέθλια, περνούν οι χαρές και οι λύπες, περνούν οι μουσικές, περνούν οι λέξεις, περνούν οι εικόνες, περνούν όλα μπροστά μας, σαν σε φιλμ. Ένα φιλμ cinemascope με λάθος χρώματα, με ασυγχρόνιστο κανάλι ήχου, σταθερά οριοθετημένο, με γρατσουνιές.Περνούν και δε ξέρεις σε ποιόν να φωνάξεις το αυθόρμητο "Χασάπη γράμματα". Ποιος ο Χασάπης, ποιο το φιλμ, ποιος ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου; Μερικές φορές είσαι ο ηθοποιός, άλλοτε το κοινό, μερικές φορές one man show, άλλοτε κομμάτι μιας ορχήστρας. Ανατριχιάζεις από θαυμασμό όταν όλα πάνε καλά, βουλώνεις με μπαμπάκι τα αυτιά στα φάλτσα.
Περνά ο καιρός, περνούν οι μέρες, κάποτε θα περάσεις και εσύ σε αυτά που υπήρξαν, κάποτε θα περάσει και η ανάμνησή σου.
Περνά ο καιρός, περνούν οι χαρές και οι λύπες αλλά ελπίζω να μπορέσεις εσύ να αντιστρέψεις τον κανόνα. Ποιος ξέρει, ίσως εσύ να τα καταφέρεις, η ελπίδα περνά και χάνεται ως τελευταία...
