Haiku

Άνεμος ζεστός
κρυστάλλινη θάλασσα
καλοκαιράκι

Ζητείται αιώρα...

Ζητείται αιώρα και εκπαιδευμένος Αεραγωγός*. Τόπος εργασίας: ελληνικό νησί της Δωδεκανήσου, ώρες εργασίας: 24, διάρκεια: 2 εβδομάδες, μισθός: ικανοποιητικός (εφόσον ικανοποιεί τον/την αιωρούμενο/η η εργασία)
---------
(*) Αεραγωγός: εκείνος που άγει τον αέρα, συνήθως χρησιμοποιώντας μια μεγάλη φτέρη κουνώντας την ρυθμικά μπρος πίσω;-)

Το τηλεφώνημα

"Ναι...;" ρώτησε διστακτικά σηκώνοντας το τηλέφωνο. Το φως του ήλιου που πλημμύριζε το δωμάτιο μετά την νεροποντή θάμπωνε και την δυσκόλευε να δει το νούμερο αυτού που την καλούσε.
"Έλα βρε Καίτη, πως είσαι; Επανειλημμένως σε παίρνω αλλά δε σε πιάνω. Είσαι καλά; Πάλι χαθήκαμε ..." είπε η φιλική και γεμάτη ενδιαφέρον φωνή της Σοφίας από την άλλη πλευρά της γραμμής.
"Καλά είμαστε" απάντησε ξέροντας πως ο τρόπος με τον οποίο πρόφερε αυτές τις δυο λέξεις δεν ταίριαζε στο νόημά τους. Γιατί σήκωσε άραγε το τηλέφωνο; Δεν ήθελε να μιλήσει με κανένα, δεν είχε διάθεση να συζητήσει για τα ίδια και τα ίδια ξανά. Είχε βαρεθεί να προσπαθεί να εξηγήσει τα αδιανόητα. Τι να έλεγε άλλωστε; Ότι κάθε μέρα άλλαζε η πραγματικότητα; Ότι από την μια στιγμή στην άλλη συνέβη αυτό που χρόνια φοβόταν; Ότι ξαφνικά ήρθαν τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω; Ότι κάθε φορά που κάποιος είχε πληροφορίες, αυτές ήσαν διαμετρικά αντίθετες από όσες είχαν ειπωθεί προηγουμένως; Πως δεν είχε νόημα να προσπαθεί κανείς να συμφιλιωθεί με την κατάσταση, αφού αυτή συνέχεια μεταλλασσόταν, μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα; Πως υπήρχαν στιγμές που ένιωθε να γυρίζουν όλοι και όλα τριγύρω της, να έρχονται ολοένα κοντινότερα, με βουητό, απειλητικά, χωρίς να ασχολούνται αν τη φοβίζουν, αν μπορεί να κρατήσει την ισορροπία της, αν ζαλίζεται ανήμπορη, εκεί στο κέντρο του τυφώνα; Και πως άλλοτε πάλι ένιωθε μια τεράστια σκιά πίσω της, 20 φορές μεγαλύτερη από την δικιά της, και παρόλο που ενστικτωδώς έτρεχε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, στην προσπάθεια να βρεθεί όσο πιο μακρυά γίνεται, παρόλο που ήξερε την σημαντικότητα της κατάστασης, ότι ούτε εκατοστό δεν απομακρυνόταν από την σκιά; Όχι δεν είχε νόημα. Η Σοφία θα στεναχωριόταν, θα προσπαθούσε να της συμπαρασταθεί λέγοντας κάτι παρηγορητικό, θα της έδινε ίσως συμβουλές που δεν ήταν σε θέση να δεχτεί, θα τηλεφωνούσε συχνότερα για να μάθει νέα της, αναγκάζοντάς την να υποδύεται και να εφευρίσκει θετικές καταστάσεις. Δεν ήθελε το ενδιαφέρον. Δεν ήθελε τίποτε πλέον. Το μόνον που επιζητούσε ήταν να σταματούσε αυτός ο ανεμοστρόβιλος τριγύρω της. Το μόνο που ήθελε ήταν να διαλυόταν η σκιά πίσω της. Το μόνο που ήθελε ήταν ένα ουράνιο τόξο με όλα του τα χρώματα, φωτεινά, ζωηρά, ευδιάκριτα, μπροστά της.
"Καλά είμαστε" επανέλαβε και ένιωσε ξαφνικά το ουράνιο τόξο μέσα της. Ένιωθε τα χρώματά του να αναμιγνύονται παχύρρευστα στο αίμα της, να κυλούν στις αρτηρίες. Να διασχίζουν το σώμα της, χρωματίζοντάς την έτσι εκ των έσω, απελευθερώνοντάς την από καθετί την κρατούσε δέσμιο. Να της δίνουν χρώμα, ηρεμία και δύναμη.
"Περάσαμε δύσκολες στιγμές, αλλά τώρα είμαστε δόξα το Θεό ξανά καλά Σοφία μου" συνέχισε να λέει η Καίτη και χαμογέλασε ξέροντας πόσο αληθινή ήταν αυτή τη φορά η πρόταση που άφηνε τα πολύχρωμα χείλη της...

Δελφίνι

Ευέλικτο δελφίνι μου
ελεύθερο εσύ
αναρωτιέμαι ποιά αρετή
στα βαθιά νερά μετράει

Είναι η δύναμη
ή η εμπειρία;
Άραγε το ένστικτο απλά αρκεί,
μήπως είναι η φιλομάθεια το κλειδί;

Αν το ξέρεις σε παρακαλώ
κράτα το δικό σου μυστικό
Γιατί κολυμπώντας προτιμώ
την απάντηση μόνη μου να βρω

Διαβάζω άρα ζω...

Διαβάζω άρα ζω...
Και μουσική γεμίζει
Σαν σε θαύμα τις αισθήσεις
Κομπιάζει, παίρνει καινούργιο θάρρος και ψιθυρίζει μυστικά
Με το νωχελικό ξύσιμο της ντράμς
Ιστορία μιας αγάπης
Που ατυχώς
Προ πολλού πέρασε
Σαν πεταλούδα της νυχτός
Που κατά λάθος παγιδεύτηκε
Σε ένα φωτεινό δωμάτιο
Μια βραδιά

Εμπνευσμένο από το σημερινό (και όχι μόνον) κείμενο του Aeipote.

Εποχή των αλλαγών

Αλλάζει η διάθεση. Χαλά, καλυτερεύει, θαρρείς πως σταθεροποιήθηκε και βλέπεις να αλλάζει η δουλειά σου. Χαλά εκείνη, καλυτερεύει, θαρρείς πως σταθεροποιήθηκε και βλέπεις να αλλάζει η σχέση σου με τους φίλους σου. Χαλούν οι σχέσεις σου, καλυτερεύουν, θαρρείς πως σταθεροποιήθηκαν και βλέπεις να αναγκάζονται κάποιοι να αλλάξουν σπίτι. Δυσκολεύονται τα πράγματα για αυτούς που ψάχνουν κάτι καινούργιο, καλυτερεύουν, νομίζεις ό,τι σταθεροποιήθηκαν και βλέπεις τον εαυτό σου να αναγκάζεται να αλλάξει ενδιαφέροντα. Δυσκολεύονται τα πράγματα για σένα, καλυτερεύουν, νομίζεις ό,τι σταθεροποιήθηκαν και βλέπεις τον εαυτό σου να έχει αλλάξει ζωή.

Καταναλώνω άρα ζω

Καταναλώνω
άρα ζω
δέχομαι ερεθίσματα από έξω
άρα υπάρχω

Παθητικά, ασταμάτητα
άρα δεν αντιδρώ

Καταναλώνω
άρα ζω
δέχομαι, αποδέχομαι
αυτά που άλλοι
θεωρούν καλά για μένα
άρα λειτουργώ
σωστά.


Καταναλώνω
άρα ζω
Mέχρι πότε;

Το χαμόγελο της Gioconda

Ερωτήσεις, απαντήσεις
ματιές, παίρνεις, δίνεις

Μερικές σκέψεις,
κρυφές κρατάς
Άλλες άθελα
αδέξια ίσως
σκορπάς

Όταν όλα σημασία έχουν
τι από όλα να διαλέξεις,
ποιά αφήνεις αχρείαστα;

Ποιό των λέξεων το βάρος,
ποιό αυτό των ικανοτήτων;
Ή οι αισθήσεις απλά και μόνον
μετρούν εδώ και τώρα τελικά;

Αν είναι έτσι
τα κατάφερες το ξέρεις
αν είναι έτσι
όλα για καλό να είναι ελπίζεις
όσο όμοια με την Gioconda
με νόημα χαμογελάς

Γεμάτη μέρα

Γεμάτη μέρα
αλλιώτικη
κρυμμένη δυσκολία
που διαλύθηκε

Επιμονή
που έφερε αποτέλεσμα
τελικά

Μικροί μεγάλοι
υπερέβησαν
τις ικανότητές τους
Ο καθένας μόνος του
ξεχωριστά
αλλά και παρέα

Γεμάτη ημέρα
αλλιώτικη
Βροχή με ήλιο
Ήλιος με βροχή

Γεμάτη ημέρα
αλλιώτικη
Καλησπέρα

Μερικοί άνθρωποι...

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που είναι τυφλοί.
Μερικοί άνθρωποι που δε θέλουν ή που δεν μπορούν να δούν την αλήθεια τριγύρω τους.
Που δεν ξέρουν να χρησιμοποιήσουν τις αισθήσεις ή τις προαισθήσεις τους, που κολλούν σε ένα θα ήθελα, και επιμένουν να παραβλέπουν ό,τι δεν λειτουργεί.
Από την άλλη όμως, παρατηρούν και θυμούνται μόνον ό,τι περίεργο ό,τι λάθος τους φάνηκε.
Που δεν ξέρουν τι να πιστέψουν, την μαθημένη καχυποψία τους, την υπερβολική τους ευαισθησία, την τάση τους για αυτοκαταστροφή, ή ό,τι ποτέ δε θα βρουν την ευτυχία;
Γιατί όσες γνώσεις και αν μάζεψαν ή θα μαζέψουν στην διάρκεια της ζωής τους, δυστυχώς πάντα τα ίδια λάθη, πάντα τις ίδιες ανοιχτές πληγές, με αλάτι θα αλείβουν.

...Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, που θα ξεψυχήσουν γέροντες χωρίς να έχουν μάθει πρωτύτερα να ζουν...

It may be a good time to go to bed(.php)

$max_coffees_per_day=4;
$arglist = array();
$arglist = array_merge($_POST,$_GET);
$what_to_drink_next = 'coffee';

if (array_key_exists('coffee_units', $arglist)){
if ($max_coffees_per_day == $arglist['coffee_units']) {
$what_to_drink_next = 'red bush tee';
}
}
if (drink_a_coffee($what_to_drink_next) != 'up and running' ) {
print "It may be a good time to go to bed\n";
die;

}

function drink_a_coffee ($anyDrink) {
$user_status = '';
make_a_drink($anyDrink) or die ("Could not prepair a cup of $anyDrink, a leathal error occurred");
sip_a_drink ('200ml', $anyDrink) or die ("Chocked to death on $anyDrink, a leathal error occurred");
if ($anyDrink == 'coffee') {
$arglist['coffee_units'] = $arglist['coffee_units'] +1;
}
$user_status = 'up and running';
return ($user_status);

}

function make_a_drink ($anyDrink) {
...
}
function sip_a_drink ($anyChunkOf, $anyDrink) {
...
}

Υποθετική ερώτηση

Εάν, λέω εάν, υποθέσουμε πως υπάρχουν δυο προτάσεις δουλειάς. Ας τις ονομάσουμε Α και Β προκειμένου να μπορούμε να τις ξεχωρίζουμε. Αν λοιπόν, εάν υποθέσουμε ό,τι και οι δυο πληρώνονται εξίσου καλά. Αν υποθέσουμε πάλι, ότι ο τόπος εργασίας της Α βρίσκεται κοντύτερα από αυτόν της Β. Και αν η Α είναι πιο σίγουρη από την Β, αλλά το περιεχόμενο της Β είναι πιο ενδιαφέρον από αυτό της Α, όπως όμως και ό,τι για τα δυο χρειάζεται προσπάθεια προς αποκομιδή καινούργιων γνώσεων, δεδομένου ότι ο ελεύθερος χρόνος είναι αντιστρόφως ανάλογος της καθημερινής διαδρομής και του καθημερινού μποτιλιαρίσματος, ποιά θέση θα διαλέγατε;

Την σιγουρότερη, αλλά στεγνά τεχνική Α;
Ή την πιο μακριά κείμενη, αλλά ίσως πιο ενδιαφέρουσα Β;

Ποιά λέξη;

Ποιά λέξη ψάχνω όταν βλέπω το πρωτότυπο αυτής της φωτογραφίας;
Ποιά λέξη με παρακίνησε να την μετατρέψω έτσι με digital editing σε αυτό που είναι τώρα;
Mήπως ήταν luminary?

luminary /loominri/
noun (pl. luminaries)
1 a person who inspires or influences others, esp one prominent in a particular sphere
2 an artifical light

Poetic/literary a natural light-giving body, esp the sun or moon

ORIGIN late Middle English : from Old French luminarie or late Latin luminarium, from Latin lumen, lumin-, light

Από καιρό εις καιρό

Από καιρό εις καιρό, θα ήθελα να φέρω τα πάνω κάτω.
Από καιρό εις καιρό, θα ήθελα να φέρω τα δεξιά αριστερά.
Από καιρό εις καιρό, θα ήθελα το όνειρο να είναι πραγματικότητα και η πραγματικότητα όνειρο.
Από καιρό εις καιρό, είμαι δυνατή.
Από καιρό εις καιρό, ιαμίε ηνέμσαρυοκ.
Από καιρό εις καιρό, είμαι εγώ, ώγε.

Συγκέντρωση

Συγκέντρωση λοιπόν
για να επιτευχθεί ο σκοπός.
Συγκέντρωση... Συγκέντρωση;
Σύμπτωση άραγε, που σε αυτήν την λέξη βρίσκω την επόμενη πρόταση;
Στο κέντρο [μου] 'συ.

Εύθραυστες επιτυχίες

Εύθραυστη αισιοδοξία
λεπτή ισορροπία
επιλογές παρουσιάζεις
ηρεμία μες στο χάος βάζεις

Εύθραυστο μέλλον
στιγμή με στιγμή αλλάζεις
δεν ξέρεις, δε μαρτυράς
τι καινούργιο στο διάβα σου θα φέρεις

Εύθραυστη χαρά
μικρές επιτυχίες γιορτάζεις
αν είσαι έξυπνη θα βρεις
τρόπο μεγαλύτερες να ετοιμάσεις

Ομορφιά

Ετοιμάζοντας τα χαρτιά μου προκειμένου να κάνω αιτήσεις για μια καινούργια θέση δουλειάς βρέθηκα να ξαναβγάζω φωτογραφίες για το βιογραφικό.

Που, πότε και πόσο, δεν ήταν τόσο σημαντικές ερωτήσεις. Κεντρική θέση είχε η απάντηση, εαν θα έχω τις φωτογραφίες μόνον τυπωμένες σε χαρτί ή τα ψηφιακά δεδομένα της κάμερας.
Φυσικά και έγινε digital editing στο Photoshop, φυσικά και έγιναν κόλπα με το φόντο, αλλά η προσπάθεια ήταν να παραμείνω αναγνωρίσιμη στις φωτογραφίες, πράγμα που μάλλον δε μπορεί να ειπωθεί για το μοντέλο της επόμενης ταινιούλας.



Όμως τώρα που το σκέφτομαι, δε θα με πείραζε να ήμουν εγώ στη θέση του μοντέλου :-)

Φως

Όταν υπάρχει ένα όνειρο
που δεν τολμώ να ονειρευτώ,
πραγματικότητα που υποκειμενικά
αρνητικά τη βλέπω,
μέλλον άγνωστο και απρόβλεπτο,
τότε μπορώ μόνον σε ένα να βασιστώ
στο τι αγαπώ και τι θέλω.

Και αυτό βοηθά, δεν λέω αρκεί,
να δώσει στρουκτούρα και μια σειρά
στις αποφάσεις

Τότε έχει νόημα η προσπάθεια
να το κρατήσει ολόκληρο
και χωρίς απώλειες.

Μια ελπίδα φωτεινή που βλέπει
ένα σίγουρο κάτι
ένα σίγουρο γιατί
και δυο χαρούμενα
αγαπημένα μάτια
στη μέση όλων.

Haiku (x2)

Ω χαμόγελο
σβησμένο, σε λίγο θα
αναγεννηθείς
.
Απελπισία·
για δες πως σιγά ξεφτούν
τα χρώματά σου