Αλλάζοντας την οπτική γωνία

Προθέσεις

Είμαι τόσο διαφορετικός
απ΄τους γονείς μου είπες κάποτε
Εγώ θα πάρω την ζωή
στα χέρια μου σκέφτηκες

Το μέλλον δε θα αφήσω
έρμαιο των συνθηκών
Το παρόν σε καθωσπρεπισμούς
δε θα αιχμαλωτίσω

Έτσι είπες, έτσι σκέφτηκες, έτσι ένιωθες,
πόσο γρήγορα όμως στην μάχη
της καθημερινότητας την σκληρή
τα όπλα παρέδωσες

Αιωρούμαι

Δεν ξέρω τι έχω
δεν ξέρω που βρίσκομαι
κάπως λειτουργώ
στιγμές χαίρομαι
στιγμές απλά κινούμαι
αιωρούμαι

Αιωρούμαι και πλέω
από ένα παρόν
σε ένα μέλλον
σε ένα μέλλον κοντινό
και πολύπλοκο
το οποίο δε με χρειάζεται
για το οποίο δεν είμαι απαραίτητη

Δεν ξέρω τι έχω
δεν ξέρω που βρίσκομαι
κάπως λειτουργώ
στιγμές χαίρομαι
στιγμές απλά κινούμαι
αιωρούμαι

Η Δάφνη παραληρεί

Ωραία μέρα
γεμάτη κίνηση
Νόστιμο φαγητό
καλύτερη παρέα
ταξιδιάρικη μουσική
Δροσερό κρασί

Τρεις γέφυρες,
μια ωρίτσα,
δυο άτομα
Ξύλινη πόρτα,
υπέροχη θέα,
ελληνικός καφές
άδειο σπίτι
Αυθόρμητα γέλια

Η Δάφνη παραληρεί
θαυμάζει απολαμβάνει
Ζωή που ξανάνιωσε
στο σώμα της πίσω

Επίκαιρο... άκου κόσμε

Στον σημερινό διαγωνισμό τραγουδιού η Ρουμανία έστειλε μια άρια στα ιταλικά, για την Αγγλία τραγουδά ένας πρώην σκουπιδιάρης, όχι και άσχημα θα έλεγα, για την Αλβανία λαμβάνει μέρος μια 15άχρονη, η Γερμανία 'εξαφανίζεται' σύμφωνα με το τίτλο του τραγουδιού (λες να φταίνε τα πυροτεχνικά;) και η ViSta προτιμά τη βραδιά καλύτερα μόνη της να την περάσει...
Αχ να η Αρμενία (τραγούδι των παραλιακών club δε θυμίζει;) με το 'κελέ κελέ', μετά η Βοσνία με την πλύστρα, από ποιό νοσοκομείο το έσκασαν αλήθεια; Τα καημένα τα παιδιά...
Για το Ισραήλ τραγουδά ένα 'αηδόνι', ελληνικό τραγούδι δε θυμίζει; Η μελωδία όχι η γλώσσα... Αλήθεια είναι ερωτικές οι τριχωτές ερωτικές μασχάλες; Δε θα έλεγα.
Οι Φιλανδοί προσπαθούν με ατσαλωμένο μπετόν και 'ού' 'αααας'. Βοήθεια, επιτρέπεται να ζητήσω; Φοβάμαι...όμως δε μπορώ να πω, το μαλλάκι μακρύ και φρεσκολουσμένο :-) H Κροατία με τους Βασιλείς των δρόμων... παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρον τραγούδι για ταγκό, μα φυσικά τι άλλη μουσική να περιμένει κανείς από μια βαλκανική χώρα; Να ανησυχούμε για την υγεία του ηλικιωμένου τραγουδιστή της ομάδας; Θα επιζήσει την παράσταση; Κρίμα που το φουστάνι της Πολωνίας κλέβει την παράσταση, δε θα έπρεπε το έκανε η φωνή της τραγουδίστριας; Καλό τραγούδι όμως δεν λέω. Η Ισλανδία παρουσιάζει την ζωή της. Είναι από πλαστικό ο τραγουδιστής, όπως η μουσική που φαίνεται να είναι καθολοκλήρου φτιαγμένη σε συνθεσάιζερ. Αχ δεν είναι μόνος του, και άλλο ένα πλαστικό όν τραγουδά παρέα του, τέλεια μουσική για το στούντιο γυμναστικής. Κανένα περιεχόμενο αλλά ρυθμός. Αλλά ποιός τραγουδά για την Τουρκία; Οι U2; Άμα δεν τους βλέπεις, θα μπορούσες να μπερδευτείς. Μου αρέσει το τραγούδι. Ιδέα δεν έχω τι σημαίνει, άλλα ίσως να είναι καλύτερα έτσι.
Μήπως μπορεί κάποιος να πει στους παρουσιαστές ότι δεν είναι απαραίτητο να ουρλιάζουν για να δημιουργήσουν καλή διάθεση;
Για να δούμε τι θα παρουσιάσει η Πορτογαλία...Ενδιαφέρουσα φωνή, ωραίο το τραγούδι, μελωδικό, αλλά η παρουσίαση; Αρκεί για την νίκη; Όσο πιο πολύ το ακούω τόσο περισσότερο μου αρέσει...
Λέτλαντ (είναι Λιθουανία;) με τους πειρατές και παραφουσκωμένα στήθη; Θυμίσει μουσική καρναβαλιού ή για Apres Ski Party. Προσοχή παιδιά, αφήσατε μόνο του το τιμόνι...
Για την Σουηδία τραγουδά μια πρώην νικήτρια τον τίτλο 'ήρωας'. Όμως τι έπαθε το κορίτσι; Γκρίζα σαν το φόρεμά της... Αχ το καημένο.
Η Δανία μπήκε χωρίς να το περιμένει στον διαγωνισμό, και έστειλε ένα πολύ νόστιμο αγόρι με την μπάντα του. Οι στοίχοι κάπου κάπως αλλού έχουν ήδη ακουστεί, αλλά το τραγουδάκι χαρούμενο και εύηχο.
Για την Γεωργία τραγουδά την ειρήνη μια τυφλή τραγουδίστρια. Ναι το ξέρω δεν κάνουν αστεία με τέτοια πράγματα, αλλά δεν θα μπορούσε κάποιος που βλέπει να διαλέξει την φορεσία της;
Η Ουκρανία έκλεισε τους χορευτές της πίσω από πλαστικό... Αχ τα κατάφεραν να βρουν την έξοδο... Ζντούπ, ζντούπ...
Σιγά... σσσ τώρα έρχεται η Γαλλία με ένα αγγλικό τραγούδι... Και αυτά τα παιδιά τυφλά είναι; Ωραίο το αυτοκινητάκι, να το δανειστώ την επόμενη φορά που θα πάω για γκόλφ;
Και πως ήταν το τραγούδι; Δεν ξέρω, δεν πρόσεξα... α τώρα έρχεται το Αζερμπαϊτζάν...με τους ροκ αγγέλους... Ε; Πως; Συγνώμη; δεν κατάλαβα που βρισκόμαστε; Σε διαγωνισμό τραγουδιού ή σε μιούζικαλ; Α για δες, και ο Διάβολος αλλαξοπίστησε...Τίποτε δεν είναι αδύνατο τελικά.
Και να το ελληνικό τραγούδι, όπως είναι φυσικό στα αγγλικά... με ένα όμορφο κορίτσι και ακροβατικά, αλλά τι είναι αυτό, πρόβλημα με το νευρικό της σύστημα έχει η κοπέλα και ταρακουνιέται έτσι χωρίς έλεγχο; Περαστικά.
Αλλά και οι Ισπανοί δεν πάνε πίσω. Στέλνουν ένα τύπο με μια μελόντικα. Πάει τα έχασε τα μυαλά του ο κόσμος.
Και τώρα η Σερβία τραγουδά ένα πένθιμο, αλλά για δες, αναστήθηκε ο μακαρίτης...γιατί δε χαίρεται η κοπέλα όμως τότε; Τον προτιμούσε νεκρό;
Τώρα έρχεται η Ρωσία με τον βιολονίστα. Και τι συμβαίνει άμα κόψει τα ξυπόλυτα πόδια του τραγουδιστή ο παγοδρομέας με τις μπότες του;
Ουπς, τι είναι αυτό; Η Νορβηγία έστειλε ένα όμορφο τραγούδι...τι έκπληξη είναι αυτή; Amy Winehouse σε ξανθό και λίγο πιο γεμάτο; Καλό, πολύ μου αρέσει.

Αλήθεια, τι είναι η αλήθεια...

Πόση αλήθεια χρειάζεσαι;
Ολόκληρη ή μόνον όση αντέχεις;
Είναι και η αποσιώπηση ψέμα;
Και αν ο σιωπών έτσι το ένιωσε,
έτσι ανοιχτές για όλους θα άφηνε τις αποδείξεις;
Δε θα προσπαθούσε να τις απομακρύνει για να μη τον προδώσουν; Δε το σκέφτηκε, άρα δεν είναι σημαντικό. Δε το έκανε, μήπως ήθελε έτσι να ελέγξει την αντίδρασή σου, άμα το μάθαινες; Δεν τον νοιάζει πως θα σκεφτείς; Δεν του πέρασε από το μυαλό να το προσέξει...

Είναι ψέμα όμως ανεξάρτητα από όλα τα παραπάνω απλά και μόνον η έλλειψη της αλήθειας;
Και άμα τα πράγματα ήταν αντίστροφα; Άμα εκείνος αναρωτιόταν γιατί δεν του είπες για τα αισθήματα του Τάδε απέναντί σου; Ψέμα του είπες τότε, όσο δεν του είπες τίποτε;
Εσένα τι σε σταμάτησε και δεν το ανέφερες;
Σκέφτηκες, ζύγιασες τα υπέρ και τα κατά για όλους τους συμπεριλαμβανομένους και αποφάσισες να το αποσιωπήσεις. Καλύτερα σκέφτηκες, γιατί να βγάζω στην φόρα τα προσωπικά του ενός, γιατί να αναστατώνω ίσως τον άλλο, τι θα κερδίσω με το να παρά είμαι ειλικρινής;

Είδες; Έτσι έκανες και εσύ. Διάλεξες τις θα πεις, και πότε και αν τότε ήταν δικαίωμά σου, έδωσες με αυτό έμμεσα το ok, για να το έχει τώρα και ο απέναντί σου. Πως λέμε "μία εσύ, μια και εγώ;"...


Δεν ξέρω, δεν ξέρω, απλά μου φαίνεται πως η ζωή είναι [δυστυχώς; ευτυχώς;] λιγουλάκι πολυπλοκότερη από ένα απλό "όταν δεν λέμε την αλήθεια ολόκληρη και χωρίς προσπάθειες καλλωπισμού, δεν είναι η αλήθεια"

Ερωτηματικά επί ερωτηματικών

Τι να πεις την στιγμή που βλέπεις το τέλος να ανυψώνεται μπροστά σου τεράστιο, ξεκάθαρο, αναπόφευκτο; Να το παραδεχθείς με λέξεις;
Να προκύψεις στο πειρασμό να προσπαθήσεις να το παρατίνεις όσο δεν λες τα πράγματα με το όνομά τους;
Να το αποφύγεις έτσι ίσως... Ίσως; Λες; Γιατί όχι.
Και γίνεσαι ψεύτης από ελπίδα
Παλιάτσος από αγάπη. Τρελός από την επιθυμία.
Για να δούμε λοιπόν... Και αν παρά είσαι ευαίσθητος; Και αν τα μάτια σου βλέπουν ό,τι συνήθισαν, και η μύτι σου μυρίζει ό,τι δε ξέχασε;
Για να δούμε ποιος θα έχει δίκαιο στην τελική ανάλυση.
Οι αισθήσεις σου ή τα συναισθήματά σου/σας;

Η πορεία του χρόνου

Μια δυο τρεις
οι μέρες πως περνούν
τέσσερις πέντε έξι εφτά
πεταμένες οι ώρες,
πεταμένα και τα λεπτά

Άνοιξη καλοκαίρι
φθινόπωρο ή χειμώνας
χωρίς αξία και οι εποχές
μέρα ή νύχτα
βροχή ή ζεστή λιακάδα
τι και αν έτσι έρχονται
τι και αν αλλιώς

Χαμένες οι στιγμές
άσκοπες οι επιθυμίες
άτοπες οι συναντήσεις
μέλλον και παρόν

Δυστυχώς....

Πόσο όμορφη είσαι
πόσο έξυπνη
πόσο ευγενική
τι γλυκιά φωνή έχεις
τι εκλεκτό γούστο
πόσο καθαρό και τακτικό
το σπίτι σου κρατάς

Τα παιδιά σου είναι
τα πιο ταλαντούχα
της γειτονιάς
το μέλλον σου φωτεινό
ο δρόμος σου μέχρι τώρα
σταθερός και με πρόγραμμα

Πόσο σωστή
πόσο τέλεια είσαι
Σε θαυμάζω
ποτέ δε θα σε φτάσω
Δυστυχώς

Ευτυχώς

Η μούσα

Η μούσα σου
θα ήθελα να είμαι
ποιήματα για μένα
να συντάσεις

Εικόνες στο μυαλό
σου να ξυπνώ
ανάγκες της ψυχής
βαθιές πτυχές
να ολοκληρώνω

Η μούσα σου
θα ήθελα να είμαι
τα πρωινά
μόνον για μένα
να ξυπνάς

Τα μεσημέρια εμέ
αντί για τροφή
να χρειάζεσαι
το όνειρό σου
το βραδυνό εγώ
και τίποτε άλλο

Η μούσα σου
θα ήθελα να είμαι
κουράγιο
δύναμη χαρά
όλα και άλλα πολλά
για σένα

Η μούσα σου
θα ήθελα να είμαι
λάμψη
χρώματα
φόρμες
και τέλος πουθενά
στα μάτια σου

Δεν είμαι όμορφη;

Lob und nette Kommentare zum Photo bitte an Herrn Jotefa adressieren.

Η φωτογραφία είναι φιλική δωρεά του κυρίου Jotefa.

Αναζητήται...

Θυμάται κανείς την επιθεωρητή Ρίζου; Που μια ζωή έτρεχε να προλάβει; Που της ήταν σημαντικό να συνδυάσει δουλειά και μητρότητα; Που όχι μόνον προσπαθούσε αλλά και κατάφερνε να λύνει τις υποθέσεις της; Που συχνά πυκνά αντιμετώπιζε υπεροπτικούς συναδέλφους αλλά ήξερε το κουμπί τους; Που όταν κολλούσε με τις έρευνές της είχε τη βοήθεια ενός καλού άγγελου ή ερχόταν ένα τυχαίο συμβάν και έφερνε καινούργια κομμάτια του τάνγκραμ στον σωρό των υπαρχόντων, ολοκληρώνοντας την εικόνα των πραγμάτων; Θυμάται κανείς εκείνη την δυναμική και μοναχική γυναίκα; Μια γυναίκα που ήταν κατά βάση ευχαριστημένη με τον εαυτό της, που είχε εμπιστοσύνη στο μέλλον και αγάπη μέσα της για όλα τα όμορφα πράγματα, αλλά προπάντων για την 7άχρονη κόρη της;

Που να είναι αναρωτιέμαι; Να μπορούσα να πιώ ένα καφέ μαζί της, να τα λέγαμε, να μου έλεγε εκείνη προπάντων το μυστικό της, πως κρατά την αισιοδοξία της ζωντανή, που βρίσκει δύναμη και δε παρατά τις προσπάθειες, τι κάνει, όταν όλες οι ανάγκες της φαίνονται μη πραγματοποιήσημες ή για άλλη μια φορά βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο; Τι λέει στο παιδί της, όταν φτάνει στο προαύλιο του σχολείου του λαχανιασμένη, καθυστερημένη, κουρασμένη και μπαφιασμένη από την εργασία της. Πως αντιδρά όταν η μικρή της, της λέει.... "μαμά δεν ενδιαφέρεσαι για μένα, μόνον να κάνεις λεφτά σε ενδιαφέρει".

Που να είναι αυτή η γυναίκα; Άμα ξέρει κανείς που βρίσκεται, ας της πει πως την ψάχνω...

Παραλίγο να το ξεχνούσα...

...καλή επέτειο του γάμου σου ViSta.
Πόσο χρόνια είναι ήδη; Δέκα; Και πόσα έχουν περάσει από τότε που χωρίσες; Πέντε;

Η ψυχή

Αν ένα κορίτσι από το Λαγονήσι
στο έπακρον μπορούσε να ζήσει
όλα όσα αγαπούσε
και θερμά επιθυμούσε
την ψύχη θα άφηνε με τα χαράς να σπαρταρίσει

Μαθηματικά του αθλητισμού

10 χιλιόμετρα
70 λεπτά
8,57 Km/h
μία φορά προσπέρασης
είκοσι πέντε γύροι
των 400 μέτρων

Πόσες θερμίδες κάηκαν;
Πόσος ιδρώτας δημιουργήθηκε;
Πόσες ανάκατες σκέψεις μπήκαν σε μια σειρά;

Δυσκολεύομαι να δώσω τίτλο σε αυτό το post... Εσείς πως θα το ονομάζατε;