Ονειρεύομαι...

Ονειρεύομαι ό,τι κάπως, κάπου θα βρω μια λύση. Θέλω να νομίζω πως αυτή η λύση υπάρχει και πως απλά δεν σκέφτηκα αρκετά μέχρι να περάσει η σωστή από το μυαλό μου. ΄Οτι αν συζητήσω το θέμα από όλες τις πλευρές, αν αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να ταξιδέψει, ότι θα βρει ένα δρόμο. Τον δρόμο μου, από εδώ και πέρα.
Ονειρεύομαι ό,τι είναι απλά θέμα χρόνου μέχρι είτε εγώ να σκοντάψω στην λύση, είτε να σκοντάψει αυτή πάνω μου.
Ονειρεύομαι πως δε μπορεί να μην υπάρχει λύση.
Ονειρεύομαι πως το μέλλον θα παραμείνει ανοιχτό για το παιδί.
Ονειρεύομαι πως η καταιγίδα θα περάσει, πως δε θα μας πνίξει, πως δε θα αφήσει τα δέντρα να σωριαστούν στην σκεπή του σπιτιού μας, της ύπαρξής μας.
Ονειρεύομαι... ότι ονειρεύομαι και ότι όλα όσα μας συμβαίνουν θα διαλυθούν στο πρώτο φως της αυγής.
Ονειρεύομαι αλλά δεν είναι όνειρο. Δυστυχώς.


Φωτογραφία από http://www.krawczak.de/