Τρομαγμένη φίλη

Αγαπητή φίλη,
μικρή μου τρομαγμένη φίλη,
δε νομίζεις ότι αρκετά ασχολήθηκες με το τι χάνεις, με το τι τελειώνει, οριστικά και αμετάκλητα;
Νομίζεις ότι σε βοηθά να σκέφτεσαι πως ο χρόνος από εδώ και έπειτα μόνον χαστούκια θα σου δίνει;
Ακόμα και αν αυτό συμβεί στην πραγματικότητα, τι νόημα έχει να χάνεις από τώρα το θάρρος σου;
Και αν δε συμβεί; Τι νόημα είχε όσο το φοβόσουν;
Δεν νομίζεις ότι ένα τέλος, είναι και μια καινούργια αρχή;
Το ξέρω ποτέ δεν σου ήταν εύκολο να πιστέψεις στις δυνάμεις σου, πάντα υπάρχουν πράγματα που άλλοι καλύτερα τα μπορούν, όμως μικρή τρομαγμένη φίλη μου όλα είναι θέμα στάσης. Είσαι τρομαγμένη για κάτι, μόνον αρνητικά/παθητικά θα μπορέσεις να επηρεάσεις την εξέλιξή του.
Προσπαθείς ψύχραιμα να το αντιμετωπίσεις, τότε πραγματικά μπορεί και να μπορείς.
Κανείς δε μπορεί να γνωρίζει το μέλλον, αφού δεν πιστεύεις στην παντοδυναμία και την παντογνωσία σου, πίστεψε λοιπόν στο άγνωστο και πάψε να ανησυχείς.
Το μέλλον δεν ευνοεί τους τολμηρούς και τους ενεργητικούς, αλλά εκείνοι έχουν περισσότερες δυνατότητες να ελίσσονται.
Κουράγιο λοιπόν, κουράγιο και υπομονή τρομαγμένη μικρή μου.
Κουράγιο φίλη μου, όσο υπάρχει η επόμενη στιγμή, υπάρχει και η ελπίδα να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.



Για να δούμε λοιπόν...

Κότα ή αυγό;

Ζούμε αλήθεια την ζωή που επιλέγουμε ή αυτή που μας επιβάλλεται; Ανεξάρτητα αν αυτό συμβαίνει από ανθρώπους ή καταστάσεις...
Νιώθουμε αυτά που πραγματικά μας συμβαίνουν ή ζούμε αυτά που νιώθουμε;
Ποιό ένστικτο μας κρατά στη ζωή; Η ικανοποίηση για όσα καταφέραμε ή η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο;

Ονειρεύομαι...

Ονειρεύομαι ό,τι κάπως, κάπου θα βρω μια λύση. Θέλω να νομίζω πως αυτή η λύση υπάρχει και πως απλά δεν σκέφτηκα αρκετά μέχρι να περάσει η σωστή από το μυαλό μου. ΄Οτι αν συζητήσω το θέμα από όλες τις πλευρές, αν αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να ταξιδέψει, ότι θα βρει ένα δρόμο. Τον δρόμο μου, από εδώ και πέρα.
Ονειρεύομαι ό,τι είναι απλά θέμα χρόνου μέχρι είτε εγώ να σκοντάψω στην λύση, είτε να σκοντάψει αυτή πάνω μου.
Ονειρεύομαι πως δε μπορεί να μην υπάρχει λύση.
Ονειρεύομαι πως το μέλλον θα παραμείνει ανοιχτό για το παιδί.
Ονειρεύομαι πως η καταιγίδα θα περάσει, πως δε θα μας πνίξει, πως δε θα αφήσει τα δέντρα να σωριαστούν στην σκεπή του σπιτιού μας, της ύπαρξής μας.
Ονειρεύομαι... ότι ονειρεύομαι και ότι όλα όσα μας συμβαίνουν θα διαλυθούν στο πρώτο φως της αυγής.
Ονειρεύομαι αλλά δεν είναι όνειρο. Δυστυχώς.


Φωτογραφία από http://www.krawczak.de/

Haiku (x4)

Δύσκολες στιγμές.
Απαιτούμαστε να τις
ξεπεράσουμε
.
Αν δε μπορούμε
αν φοβόμαστε, ποιόν
ενδιαφέρει;
.
Και άλλοι τρέμουν
και άλλοι το πολεμούν
δεν είσαι μόνος
.
Ζεις το τέλος που
χρόνια επέλεξες να
παραδείς, τώρα

Κρότος

Αυτιά βουλωμένα
από το βουητό της τρικυμίας
Μυαλό σε συνεχή προσέγγιση
όλων των πιθανοτήτων
Και εσύ
ακριβώς στη μέση
Μετράς τα κομμάτια
της εύθραυστης σιγουριάς
όπως σπάνε
το ένα μετά το άλλο
με θόρυβο
τριγύρω σου

update:
Είναι θέμα χρόνου
-το ξέρεις-
μέχρι αυτά πυρακτωθούν
και ξανακρυώσουν
για να δημιουργήσουν
καινούργιες φόρμες
προστασίας
στα δικά σου τα μέτρα
αυτήν τη φορά

Στον ύπνο

Είδα να τσακώνομαι με αγαπημένα άτομα,
να κυκλοφορώ απροστάτευτη στα περίεργα μάτια των περαστικών,
να χάνω τα κλειδιά μου,
να αχρηστεύεται το αυτοκίνητό μου,
να χάνεται η ζωή μου.

Εάν αυτά συνέβησαν στον ύπνο... τότε η μέρα μόνον καλύτερη μπορεί να είναι.
Καλημέρα (αν είναι αυτό εφικτό...)

Παζλ ικανοτήτων

Λόγω επίκαιρης αναγκαιότητας, συγκροτώ το παζλ των ικανοτήτων μου και ελπίζω για το καλύτερο.

Επί την ευκαιρία... χαίρομαι για την γνωριμία, η εποχή της ανωνυμίας πέρασε:-)

Άναυδη ελπίδα

Φόβος,
Για όσων την κατάληξη δεν γνωρίζεις
Φόβος
Για όσα ξέρεις πως θα αντιμετωπίσεις
Φόβος
Για όλα αυτά που να σε βρουν δεν επιθυμείς

Επίγνωση
Ό,τι δε θες να σπάσεις
Επίγνωση
Ό,τι τα είχες καταφέρει στο παρελθόν όσο δύσκολο και αν σου ήταν

Ελπίδα
Η ταλαιπωρία να μείνει στο ελάχιστο
Για εσένα, αλλά και για όσους εξαρτώνται από εσένα
Ελπίδα

Εχθές, σήμερα

"Ψάχνω, βρίσκω" σκέφτηκα εχθές.
"Πρέπει να ψάξω, μακάρι να βρω" είναι το μότο από σήμερα.
Η ζωή - μου φαίνεται - σκάει στα γέλια με όλα όσα μας συμβαίνουν. Μακάρι να μπορούμε να γελάμε και εμείς μετά από αυτό...
"Δεν μπορεί, που θα πάει, κάπου θα υπάρχει μια λύση", είναι η αγαπημένη πρόταση του πατέρα μου. Ελπίζω να έχει και σε αυτήν την περίπτωση εφαρμογή...

Ψάχνω, βρίσκω

Ιστορίες κρυμμένες στη σιωπή
Χρώματα στο σκοτάδι
Γεύσεις στην εγκράτεια
Ζωή στο χαρτί
Ψάχνω, βρίσκω

Haiku

Εύθραυστη σιωπή
- ποιός σε έχασε για να
σε βρω λουλούδι;

Haiku, Αγγίζοντας το όνειρο

Ολοκλήρωση
ζωής - το άγγιγμά σου
τέρμα και αρχή
---
ΥΓ. Φωτογραφία από την ταινία το απέραντο γαλάζιο

Όταν αρχίζεις να προστατεύεις πράγματα και όχι ανθρώπους, όταν δέχεσαι συχνότερα το χάδι ρούχων από αυτό των φίλων σου, όταν αντί να μιλάς στον άνθρωπό σου, γράφεις με ψευδώνυμο, όταν φέρεσαι τα χείριστα σε αυτόν που αγάπησες, όταν προτιμάς την μελαγχολία από την ανεμελιά...
Έ τότε, τι να πω;
...Κακό του κεφαλιού σου.

Η αεροσυνοδός (Ιστορία)

«Πέθανε; Πώς πέθανε; Πού και γιατί;» ρώτησε τη φίλη της στο τηλέφωνο αλλά πριν προλάβει να ακουστεί η απάντηση από την άλλη πλευρά της γραμμής το μυαλό της είχε ήδη απογειωθεί...

Βρισκόταν σε ένα αεροπλάνο μιας γερμανικής εταιρείας, 3500 m πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Ο χαρακτηριστικός θόρυβος της προπέλας, τα πυκνοτοποθετημένα καθίσματα, η ελεύθερη θέση στα δεξιά και τα κουρτινάκια μπροστά που εμπόδιζαν την οπτική επαφή με την περιοχή της πρώτης κατηγορίας την έκαναν να αναγνωρίσει την συγκεκριμένη πτήση. Ήξερε από που απογειώθηκε, ήξερε κατεύθυνση του αεροπλάνου, την προγραμματισμένη ώρα της προσγείωσης αλλά και την πραγματική του κατάληξη. Έριξε μια ματιά τριγύρω της. Οι θέσεις ήταν κατειλημμένες από τους τυπικούς ταξιδιώτες αυτής της γραμμής. Κουστουμαρισμένοι μεσήλικες, κατευθυνόμενοι προς το επόμενο meeting, με μια ή δυο εφημερίδες στα χέρια, κατά προτίμηση σε διαφορετικές ξένες γλώσσες η καθεμία, το laptop στα γόνατα, τα σκούρα γυαλιά στα μάτια, ένδειξη του πόσο σημαντικοί είναι, ή πόσο σημαντικοί θέλουν τέλος πάντων να δείχνουν. Δυο αεροσυνοδοί σέρνουν ένα καροτσάκι με αναψυκτικά στον διάδρομο. Άψογες, σε άψογη στολή, με άψογο χτένισμα και το υποχρεωτικό «άψογο» χαμόγελο «βιδωμένο» στο πρόσωπό τους.
Κοίταξε έξω από το παραθυράκι. Ήλιος και αραιά συννεφάκια από κάτω τους. Τίποτε δεν άφηνε να δημιουργηθούν υποψίες για την σιγουριά της πτήσης. Τίποτε δεν βρισκόταν πέρα από τα κανονικά πλαίσια, τίποτε το αλλιώτικο δεν συνέβαινε, τίποτε το ανησυχητικό δεν φαινόταν τριγύρω τους. Όλα διαδραματίζονταν όπως διαδραματίζονται στα 40 λεπτά ταξιδιού, 20 λεπτά πριν την προσγείωση. Και όμως η έκρηξη που ξαφνικά τράνταξε την κοιλιά του αεροπλάνου, που το χώρισε σε 3 άνισα φλεγόμενα κομμάτια, και τα άφησε σε ελεύθερη πτώση πάνω από πράσινα πυκνοφυτεμένα δάση της βόρειας Ευρώπης δεν ήταν μέσα στην ρουτίνα της πτήσης. Δεν ήταν προγραμματισμένη.
Τίποτε από τα επόμενα δεν ήταν πιθανό να συμβεί και όμως συνέβαινε.
Σώματα ακρωτηριασμένα που ανταγωνίζονταν το ένα το άλλο ποιό θα φτάσει πρώτο στο ύψος μηδέν. Φύλλα εφημερίδων που δεν προλάβανε να αποκαούν, αποκομμένα σωληνάκια οξυγόνου, σβηστά κινητά, χάρτινα ποτηράκια καφέ, το κραγιόν της αεροσυνοδού, τουπέ χωρίς τον κάτοχό τους, σκισμένα δέρματα, καλώδια ή κομμάτια από καθίσματα, ο αέρας να φυσά τριγύρω τους. Και εκείνη; Εκείνη γραπωμένη στο καροτσάκι με τα αναψυκτικά, να μετρά ανάποδα τα δευτερόλεπτα της ζωής της και να προσπαθεί αλλά να μην μπορεί πλέον να ξεβιδώσει το «άψογο» χαμόγελο από το άψογο πρόσωπό της...

Ποιός είσαι;

Το σύνολο όλων των αντιφάσεών σου.

Όρκοι

Τι πάει να πει αλήθεια ο όρκος "μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος";
(Α) Θα σε αγαπώ, μέχρι να σε πεθάνω. Μετά θα χωρίσουμε λόγω θανάτου σου.
(Β) Θα πεθάνω όταν δεν θα με αγαπάς πλέον, μόνον έτσι θα σε αφήσω να με χωρίσεις.
(Γ) Σε τέσσερα το πολύ εφτά χρόνια σχέσης θα πεθάνει το ενδιαφέρον μου για σένα. Τότε θα χωρίσουμε.

6 Μαίου 19...

7.00 πμ
Το ζευγάρι ξυπνά αναστατωμένο. Ξέρει ότι δεν υπάρχει πολλής χρόνος μέχρι να ετοιμαστεί αυτό και οι 5 καλεσμένοι του. Μέχρι να έρθουν και τα υπόλοιπα 3 οικογενειακά πρόσωπα, μαζί με τους δυο στενούς φίλους. Κάθε δωμάτιο του σπιτιού θα είναι κατειλημμένο με τουλάχιστον 3 άτομα, σε ολόκληρο το σπίτι θα ακούγονται 6 γλώσσες, εναλλασσόμενα αλλά και ταυτοχρόνως. Πρέπει να βρούν τρόπο να φάνε μια μπουκιά στην κουζίνα, πριν σηκωθούν οι υπόλοιποι. Πρέπει να βρουν τρόπο να ντυθούν χωρίς να δει ο ένας τι φορά ο άλλος. Πρέπει να βρουν μια σειρά πως θα μεταφέρουν τους καλεσμένους τους στην Inselstrasse μέχρι τις 10 πμ. Ποιούς θα πάνε πρώτους, ποιοί θα πρέπει να περιμένουν λιγότερο, ποιούς θα έχει ο καθένας στο αυτοκίνητό του πηγαίνοντας την τελευταία διαδρομή;

9.30 πμ
Οι δρόμοι μποτιλιαρισμένοι, η συνήθης κίνηση στους δρόμους και εκείνη με το φόρεμά της σηκωμένο ψιλά στα γόνατα για να μην το τσαλακώσει προσπαθεί να παρακούσει τις συμβουλές του πατέρα της, για το πως οδηγεί ή ποιά ταχύτητα χρειάζεται στην στροφή. Τα παπούτσια στα πόδια της δεν ταιριάζουν στο φόρεμα. Φτάνοντας θα αλλάξει, θα φορέσει ψιλά τακούνια. Δεν είναι συνηθισμένη σε τέτοιου είδους ρούχα, δεν είναι όμως μια συνηθισμένη μέρα, δεν είναι συνηθισμένος ο λόγος για τον οποίο προσπαθούν να κρατήσουν αυτό το ραντεβού.
Το ραντεβού για τις 10 πμ, στον πρώτο όροφο της Inselstrasse. Περιμένοντας να πρασινίσει το φανάρι έλεγξε νοερά αν είχε ότι χρειαζόταν. Τα χαρτιά και το διαβατήριό της τα είχε. Ήλπιζε να μην είχαν ξεχάσει οι άλλοι τις ταυτότητές ή τα διαβατήριά τους. Ήλπιζε να περνούσε καλά εκείνη η αλλιώτικη και σημαντική μέρα. Ήλπιζε όλα όσα γίνονταν, να ήταν για καλό.
Να μην "εκτροχιαζόταν" με την συμπεριφορά του κανένας από τους συγγενείς, να άλλαζε προς το θετικό η σχέση τους, να την προστάτευε με τα "μαγικά" του αυτή η μικρή καμπύλη βέργα χρυσού στα δάχτυλά τους. Να τους έδενε ακόμα καλύτερα. Να ευτυχούσαν...Να ευτυχούσε.

Η χήνα

Η χήνα στην λίμνη
αγέρωχη
ήρεμη,
καμαρωτή
της ηλιοθεραπείας τα πλήθη
φαίνεται να αγνοεί
Που να ήξεραν όμως οι ηλίθιοι,
οι περαστικοί,
πως αυτή...
κάθε βράδυ τα δάπεδο συστηματικά
με κακά
ναρκοθετεί

ΥΓ. Το Copyright της φωτογραφίας: kulturschnitte.de

Ελισσόμαστε

Τι κάνει ο [έξυπνος;, πονηρός; λογικός; συνετός;] προγραμματιστής αφού παλέψει ένα πρόβλημα αλλά δε βρει ένα τρόπο πραγματοποίησης στο πλαίσιο το οποίο του ζητήθηκε;
Αλλάζει τα ζητούμενα του πλαισίου και προσπαθεί να "πουλήσει" την ιδέα στο αφεντικό ως καλύτερη.

Με άλλα λόγια
ελισσόμαστε
αλλιώς χανόμαστε :-)

κλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας

Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα, η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης. Οι περισσότερες ιστοσελιδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα “μπλοκάρονται” από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνή σου. Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που αν και η έδρα του είναι στην Νεά Υόρκη αλλά πολλοί χρήστες του μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.

Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.

Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν, μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.

Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν, στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη


Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα.

Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σάς δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μην δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.

Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο “198964” στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα.

Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.

Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις αρχές και η δουλειά θα της πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.

Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao. Μπορείς!

Μπες στο www.amnesty.org.gr και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ!

_________________________________________________________________

Σημασίες

-Πόση σημασία έχει η ενασχόληση με μια επιθυμία, με ένα όνειρο;
-Συχνά, μεγαλύτερη από την πραγματοποίησή της.

-Πόση σημασία έχει η απογοήτευση και η επίγνωση ό,τι ένα όνειρο δε θα πραγματοποιηθεί;
-Συνήθως λιγότερη από όση της δίνουμε.

-Έχουν μερικά όνειρα μεγαλύτερη σημασία από άλλα;
-Ναι, αυτά που έρχονται από μέσα σου είναι σημαντικά, αυτά που σου επιβάλουν άλλοι ή τα κοινωνικά σχήματα είναι ασήμαντα.

ΥΓ. Στην τηλεόραση παίζεται το Dead Poets Society
ΥΥΓ. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις είναι δικές μου και δεν είναι αποσπάσματα της ταινίας.