Ήσυχη μέρα σήμερα. Άρχισε με χαλαρούς ρυθμούς παρόλο που ήταν μεσοβδόμαδα.
Αργότερα κατάλαβα που ήταν η διαφορά...
Το κουδούνισμα του θυροτηλεφώνου στις έξι το πρωί κάθε Τετάρτη από τον δημοτικό υπάλληλο που μαζεύει τα σκουπίδια έλειψε. Αύριο με μία μέρα καθυστέρησης θα αναπληρωθεί το "κακό".
Το τσάι στο πρωινό το συνήθισα σχεδόν. Ίσως βοηθά η ιδέα ότι η νηστεία έχει χρονικά οριοθετημένη διάρκεια.
Η δουλειά ήταν σήμερα "σχολείο" ή να το πω "φροντιστήριο";
Ασχοληθήκαμε με πράγματα που λόγω έλλειψης χρόνου (μέσα σε 5 ώρες πόσα μπορεί κανείς να διεκπεραιώσει;) δεν υπάρχει συνήθως ευκαιρία να ασχοληθώ και να μάθω με αυτό τον τρόπο την διάστασή τους στην πράξη.
Αύριο θα έχω ξεχάσει τις λεπτομέρειες, αλλά οι σημειώσεις και η αίσθηση ότι καταλαβαίνω του τι κάναμε θα με βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης να ξέρω που να αρχίσω να ψάχνω για να βρω μια άκρη...
Το απόγευμα το περάσαμε στην παιδική χαρά, ο Οδυσσέας με την φίλη του, και εγώ στο παγκάκι με την δικιά μου.
Ήσυχη μέρα σήμερα, ήσυχη, παραγωγική και ηλιόλουστη.
Mια μέρα από εκείνες που μου αρέσουν:-)
