Στο Gothic Monastery είχα πρωτοδεί το NeoCOUNTER. Μου φάνηκε "αστείο" να μπορώ να αναγνωρίζω τα κράτη αυτών που με διαβάζουνε την στιγμή που μπαίνω στην σελίδα μου. Μου άρεσε και η ιδέα της στατιστικής. (Με διαβάζουν μέχρι και στην Πορτογαλλία σκεφτόμουν με ψευτοπερηφάνια). Στην αρχή λειτουργούσε με τις δικές μου γραμματοσειρές, "κολλούσε" στη υπόλοιπη εικόνα του blog.
Με τον καιρό λειτούργησε σαν δηλητήριο. Σιγά σιγά άρχισαν να με ενδιαφέρουν τα κράτη και τα στατιστικά, πόσοι ταυτόχρονα με διαβάζουν άραγε; Ημουν μόνον εγώ στην σελίδα; Απογοητευόμουν. Χαζό; Ναι, αλλά έτσι συνέβαινε δυστυχώς...
Πέρασε ο χρόνος της δοκιμής, σταμάτησε να λειτουργεί με τις γραμματοσειρές μου, δεν μου άρεσε οπτικά, δεν μου άρεσε ο εθισμός που μου ασκούσε, το έβγαλα.
Και ησύχασα για λίγο...
Κάποια στιγμή έγινε το σούσουρο με τις "παρακολουθήσεις" των blog. Πoιές παρακολουθήσεις να μου πεις; Εσύ δεν βγάζεις τα εσώψυχά σου στο blog? Γιατί ξαφνιάζεσαι όταν κάποιοι τα παρακαλουθούν; Αν σε ενδιέφερε να είναι ιδιωτικά, να μην τα έγραφες, ή να μην τα έβαζες στο internet. Πόσο αφελής είσαι τελικά;
Τέλος πάντων έβαλα ένα άλλο του extremetracking.com. Αυτό και αν με κόλλησε, να κοιτάω ποιός με αναφέρει ως Referrer, ποιός ήρθε από που, πόσες επισκέψεις, πόσες την εβδομάδα, με ποιές λέξεις στο google κτλ, κτλ.
Και να στεναχωριέμαι όταν δεν έχω επισκέψεις, και να το θεωρώ επιτυχία όταν έχω πολλές, και να με ενδιαφέρουν τα clicks προς την σελίδα μου περισσότερο ίσως από το περιεχόμενό της.
Πόσο λυπάμαι ημερολόγιό μου που σου φέρθηκα τόσο κατινίστικα. Τί να πώ, να με συγχωρείς; Πώς να με συγχωρέσεις εσύ; Μια απλή παρουσίαση μιας βάσης δεδομένων... Επειδή όμως δεν είμαι εντελώς ηλίθια και όσο και μαζοχίστρια να είμαι, μερικές φορές έχω και στιγμές αναλαμπής, πέταξα το code αυτού του extremetracking.com από το template του blog.
Ούτε και ξέρω πότε το έκανα, είναι εβδομάδα, μήνας; Δεν θυμάμαι, το μόνον που ξέρω είναι ότι ΕΑΝ γράφω δεν γράφω για τις στατιστικές. Ή τουλάχιστον ΔΕΝ ΘΕΛΩ να γράφω για τους counter.
Γράφω λες και ανοίγω την βαλβίδα των σκέψεων στην προσπάθεια να τις δαμάσω και να βρω μια άκρη.
ΝΑΙ δεν έχω βρει την ΜΙΑ λύση στην ζωή μου.
Ούτε την απάντηση σε πολλά ερωτήματα που με απασχολούν.
Δεν ψάχνω την αποκλειστικότητα, ούτε σε αυτό, ούτε σε άλλα θέματα, εκτός, εντός και επί τ΄αυτά...
Απλά χρειάζομαι τις λέξεις, την επικοινωνία, με τους έξω, με τον εαυτό μου...
