O πανεμορφος γιος μου :-)

Λοιπόοοοοοοον (προσοχη computerαδικο)

Έχουμε και λέμε,
τις τελευταίες μέρες με απασχόλησαν τα επόμενα θέματα...

backup των κειμένων

γρήγορo φόρτωμα των σελίδων

κατηγορίες

εύκολος τρόπος εκτύπωσης κειμένων που αποτελούν μέρη μιας ιστορίας

προβλήματα στο φόρτωμα καινούργιων φωτογραφιών, καινούργιων κειμένων ή σχολίων

η δυνατότητα διόρθωσης των σχολίων

Δοκίμασα λοιπόν να εγκαταστήσω το WordPress στον υπολογιστή μου, και παράλληλα άνοιξα ένα καινούργιο blog στο www.wordpress.com. H εγκατάσταση ήταν σχετικά εύκολη (και αν είχα προσέξει νωρίτερα πως να βάλω μπρος το database server mysql, δεν θα είχα χάσει την βραδιά χωρίς λόγο). Το καινούργιο blog ήταν εξίσου εύκολο όπως και στο blogger.
Aκόμα δεν έχω καταλάβει πως δουλεύουν όλα, για τα επόμενα παρέχει λύσεις:

γρήγορo φόρτωμα των σελίδων

κατηγορίες

διόρθωσης σχολίων

Ακόμα δεν βρήκα τρόπο για να εκτυπώνω με μιας μια ιστορία με 3 ή 5 μέρη, υποθέτω γίνεται, αλλιώς πάλι καλά...
H δυνατότητα του backup ενός blog του www.wordpress.com δεν τίθεται. Ως Software σε δικό μου server, μπορώ να κάνω εγώ backup της τραπεζας δεδομένων.
Στο www.wordpress.com δεν μπορεί κανείς να κάνει αλλαγές στο template.
Τα κείμενα από τον blogger μπορούν να εγκατασταθούν χωρίς πρόβλημα στο καινούργιο wordpress blog.
Κάποια στοιχεία στατιστικής καταγράφονται και στις δύο περιπτώσεις.

Λοιπόοοοοοον, plus minus gleich, όπως λένε και οι Γερμανοί γιατί κάθε αλλαγή σημαίνει στρες και χρόνο προσαρμογής.
Καληνύχτα blogόσφαιρα.

Χρόνια πολλά, ήρεμα, χαρούμενα, δημιουργικά και ευτυχισμένα, με υγεία και αγάπη J για τα γενέθλιά σου
Με αγάπη, Vi....

ΥΓ. Πάλι υπήρχαν προβλήματα όταν προσπάθησα να βάλω αυτό το κείμενο, grrrrrrrrrrrr :-(

Θέλει κανείς να βοηθήσει;

Test one two three
Μετέφερα για τεστ το γερμανικό μου blog στο wordpress και όποιος έχει διάθεση να βοηθήσει στο τεστ, μπορεί να καλέσει το εξής http://vistade.wordpress.com/

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας :-)

O oυρανος πανω απο το νηπιαγωγειο

Εχθές το απόγευμα

Wow δεν το πιστευω...

Τόσο εύκολο ήταν;
Τώρα δεν μου μένει τίποτε άλλο από το να "παίξω" λίγο με τα settings και τα templates :-)

Tί ωραία, τι καλά...
Δουλεύει το WordPress στον υπολογιστή μου,
το φαγητό ευωδιάζει στην κουζίνα όπως γίνεται
και ο ήλιος είναι φωτεινός στον ουρανό!

Έτοιμη για την απογείωση;

Μερικές φορες ειμαι πολυ τολμηρη...

Έτσι και σήμερα...
Προσπαθώ να εγκαταστήσω στον υπολογιστή μου Wordpress... (Software για blogs)

Άρα κατέβασα το πρόγραμμα και το εγκατέστησα.
Aλλά για να δουλέψει το Wordpress θέλει Webserver. Άρα έβαλα μπρος το Apache 1.3.
Aλλά το WordPress χρειάζεται και php. Το κατέβασα και το εγκατέστησα και αυτό.
Αλλά το WordPress χρειάζεται και ένα database server. Kατέβασα και το mysql.

Τώρα μένει να το εγκαταστήσω και μετά από 3 χιλιάδες άλλα ψιλοβηματάκια να δω αν

είτε αναγκαστώ να σβήσω όλο τον δίσκο (γιατί έφερα τα πάνω κάτω, και τα κάτω πάνω)

είτε μου αρέσει το wordpress ως software για blog και ψάξω τότε να βρώ webspace για να το εγκαταστήσω ΚΑΙ εκεί για ΜΟΝΙΜΑ.

Είπαμε, μερικές φορές είμαι πολύ τολμηρή, για να δούμε με ποιό αποτέλεσμα...

Ευτυχια

Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι σημαίνει για μένα ευτυχία...

Και μετά επαναφέρω στο μυαλό την διάθεσή μου όταν μου επιτρέπει ο καιρός να ανοίξω την συρόμενη οροφή του αυτοκινήτου, όταν υλοποιούνται κάποτε αυτά που δυσκολεύτηκα να διοργανώσω, όταν θαυμάζω τα ζωηρά χρώματα των δέντρων μπροστά μου, όταν ξαφνιάζομαι με τις φόρμες που δημιουργούνται από τα σύννεφα στον ουρανό, όταν ακούω την γλυκιά πρόταση "Μama, ich liebe Dich" (μαμά σ΄αγαπώ), όταν βλέπω την χαρά στα πρόσωπα των φίλων σου, συναντώντας σε, όταν ρουφάω σιγά σιγά ένα κρεμώδη καφέ, όταν η ζυγαριά δεν εκδικείται για την αμέλεια τόσων εβδομάδων, όταν μια σοκολατίτσα λιώνει αργά και απολαυστικά στο στόμα.

...Όταν μια ζεστή μέρα γεμίζει τις μπαταρίες μας....

Μαθηματα κολυμβησης

Πρώτη μέρα στα μαθήματα κολύμβησης σήμερα.
Ποιος είχε πιο πολύ τρακ και ανησυχία άραγε;
Η μητέρα ή το παιδί;

Ο προπονητής ευγενέστατος. Γέμισε την ώρα με παιχνίδια εκτός, εντός νερού, με βουτιές, στην τσουλήθρα, με ασκήσεις των κινήσεων των χεριών και των ποδιών. Τα πέντε παιδιά ηλικίας από τεσσάρων μέχρι και πέντε χρόνων τον παρακολουθούσαν και συμμετείχαν χαρούμενα, προσεκτικά, υπάκουα και με ενδιαφέρον.

Πέρασαν γρήγορα τα σαρανταπέντε λεπτά του μαθήματος, αλλά για τα παιδιά θα μπορούσε να διαρκούσε και άλλα τόσα.
Βουτιές από τον ελαστικό βατήρα μέχρι να καταλαγιάσει η υπερενέργεια.
Ντουζ, ντύσιμο, σάντουιτς στο αυτοκίνητο.

Χαρούμενα και κουρασμένα παιδικά μάτια.
Χαρούμενα και κουρασμένα τα μάτια της μητέρας.
Όμορφη μέρα :-)

Error upon error

Λοιπόν σιγά σιγά αρχίζoυν να ενοχλούν τα προβλήματα με τα postings που δεν λένε να εμφανιστούν στο blogspot.com.
Υποθέτω κάποιο λόξυγκα θα είχαν τα συστήματα, ο οποίος αποκαταστάθηκε.
Προσωρινώς.
Μέχρι να επαναληφθούν...
Λοιπόν εγώ προετοιμάζω μετακόμιση.
Είπαμε πιστό σκυλί, αλλά τα προβλήματα εδώ καταντάνε μαζοχισμός.

(Es reicht langsam...)

Xτυπημενο σκυλι

Ηλίθιο σκυλί, βλαμένο
Βαριά χτυπημένο
Δεν θες να ξεχάσεις πως πονάς
Δεν σταματάς να αγαπάς
Μια ανάμνηση
Ένα όνειρο


Σκυλί χαζό,
Ηλίθιο
Πόνα λοιπόν,
Πόνα
Αφού σου είναι πιο εύκολο
Από το να γελάς

ΥΓ.
Αν όμως κάποτε τον πόνο βαρεθείς
Και τις πληγές με αλάτι πλέον δεν αλείβεις
Σκυλί θα είσαι πάλι και όχι ελάφι
Αλλά παρόμοια ανάλαφρο
Και για καινούργια άλματα ικανό

ΥΥΓ. Vasvoe δεν ξέρω γιατί στην αρχική σελίδα, δεν φαίνεται ότι σου απάντησα, αλλά άμα κάνεις κλικ στα σχόλια, θα βρεις την απάντησή μου (grrrrr χαζό blogger :-()

Kαλη Ανασταση

Η φωτογραφία και τα αυγά είναι της αδερφής μου από την Πάτμο.
Καλό Πάσχα και του χρόνου...

Xαλαρη διαθεση

Μετά το παιχνίδι


Μες το παιχνίδι :-)

Πασχαλινη διαθεση

Οι ανθισμένες πασχαλινές Καμπάνες (Οsterglocken) μπροστά από την είσοδο του γραφείου.


Δεν είναι απίθανος ο μικρός που είδα στο μεσημεριανό διάλειμα από την δουλειά;


Κόκκινη μπογιά και σοκολάτες. Για δες KV, το πακετάκι έφτασε έγκαιρα, τα βάψιμο των αυγών μου πέτυχε σχεδόν, όσο για τις σοκολάτες τι να πω; Σε ευχαριστούμε, σε ευχαριστούμε, σε ευχαριστούμε πολύ πολύ πολύ. :-)

Για να δούμε λοιπόν αν μπορούμε και εμείς με την σειρά μας, κάπως να σε ευχαριστήσουμε...
Και του χρόνου λοιπόν...

ΥΓ. Το μπωλ, για όσους αναρωτιούνται, το έφτιαξε η αδερφή μου Kεραμίστρια. Πώς λέμε η κόρη μου η Σοσιαλίστρια; ;-)
ΥΓΓ. Φιλιά Ρ....

Ήσυχη μέρα

Ήσυχη μέρα σήμερα. Άρχισε με χαλαρούς ρυθμούς παρόλο που ήταν μεσοβδόμαδα.
Αργότερα κατάλαβα που ήταν η διαφορά...
Το κουδούνισμα του θυροτηλεφώνου στις έξι το πρωί κάθε Τετάρτη από τον δημοτικό υπάλληλο που μαζεύει τα σκουπίδια έλειψε. Αύριο με μία μέρα καθυστέρησης θα αναπληρωθεί το "κακό".
Το τσάι στο πρωινό το συνήθισα σχεδόν. Ίσως βοηθά η ιδέα ότι η νηστεία έχει χρονικά οριοθετημένη διάρκεια.
Η δουλειά ήταν σήμερα "σχολείο" ή να το πω "φροντιστήριο";
Ασχοληθήκαμε με πράγματα που λόγω έλλειψης χρόνου (μέσα σε 5 ώρες πόσα μπορεί κανείς να διεκπεραιώσει;) δεν υπάρχει συνήθως ευκαιρία να ασχοληθώ και να μάθω με αυτό τον τρόπο την διάστασή τους στην πράξη.
Αύριο θα έχω ξεχάσει τις λεπτομέρειες, αλλά οι σημειώσεις και η αίσθηση ότι καταλαβαίνω του τι κάναμε θα με βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης να ξέρω που να αρχίσω να ψάχνω για να βρω μια άκρη...
Το απόγευμα το περάσαμε στην παιδική χαρά, ο Οδυσσέας με την φίλη του, και εγώ στο παγκάκι με την δικιά μου.

Ήσυχη μέρα σήμερα, ήσυχη, παραγωγική και ηλιόλουστη.
Mια μέρα από εκείνες που μου αρέσουν:-)

Άσκηση πρώτη στο πρώτο μάθημα

Το πρώτο μάθημα ζωής μου το έδωσε σήμερα η Marina και την υπερευχαριστώ.

Μάθημα πρώτο:
" Η ευτυχία μαθαίνεται από μικρά πράγματα. Ξεκινάς από τα μικρά για να καταλήξεις στα μεγάλα. Τα μικρά πράγματα ίσως να τα θεωρήσεις ασήμαντα π.χ.μπαίνεις στο λεωφορείο και κάποιος σου χαμογελάει (+1), σου λέει καλημέρα (+1), μικρές χειρονομίες που δεχόμαστε και κάνουμε πρός/από τους άλλους είναι μορφές ευτυχίας."

Άσκηση πρώτη:
"Σε ένα τετράδιο καταγράφεις ακόμη και το τόσο δά."

Χώρος ασκήσεως
- Ξύπνησα το παιδί μου με χαμόγελο και εκείνο μου το ανταπέδωσε
- Το RedBush τσάι καραμέλας αντί για τον καφέ (νηστεύω και καφές χωρίς γάλα δεν πίνεται) στο πρωινό ήταν ιδιαίτερα νόστιμο
- Είχαμε την πρωτειά με το να πούμε τηλεφωνικά τις ευχές μας στην Ριτσούλα
- Πρόλαβα και φρέναρα στο σταυροδρόμι, παρόλο που είχα προτεραιότητα και αποφθέχθει το ατύχημα,
- Ήταν μια σχετικά παραγωγική μέρα δουλειάς
- Δεν έβρεξε
- Ήταν μια φωτεινή μέρα
- Διάβασα 4 σελίδες από το αστυνομικό που ταλαιπωρώ εδώ και μήνες, όσο ο Οδυσσέας έπαιζε στην παιδική χαρά
- Το παιδί έπεσε, αλλά δεν χτύπησε
- Η βενζίνη ανεβαίνει, αλλά ευτυχώς έχω ακόμα να κινηθώ
- Βρήκα το κουράγιο και ξαναπήγα μετά από μια εβδομάδα απραξίας στην γυμναστική
- Τα δέντρα στους δρόμους έχουν ξεπετάξει φυλλαράκια
- Τα λουλούδια στου δρόμους ανθίζουν
- Είδα αμυγδαλιά. Φύλλα δεν είχε, αλλά τα άνθη της ήταν πυκνότατα.
- ... :-)

Xρονια πολλα

Mε τις καλύτερες ευχές μου για την γλυκιά μου αδερφή.

ΥΓ. Ψιτ Μ... για επενθύμηση το γράφω ;-)

Mαθημα ζωης

Μαθαίνεται η αίσθηση της ευτυχίας;
Ή είναι κάτι που προέρχεται από μέσα μας, και αν δεν το έχουμε, δεν θα το βρούμε ποτέ;
Γιατί έχω την εντύπωση πως μετά από μια καλή χαρούμενη και θετική εμπειρία, έπεται η στεναχώρια;
Γιατί η κούραση βιώνεται επί το πλείστον ως εκνευρισμός;
Συνήθεια, ιδιοσυγκρασία ή φύση του ανθρώπου;

Τί μου λείπει; Πού υπερβάλω;
Πού είναι ο διακόπτης που απλά πρέπει να ανάψω για να νιώσω την ευτυχία;

Εντυπωσεις απο τον ζωολογικο κηπο

Για δες μαμά...


το δελφίνι πετάει...


και πηδάει πάνω από ένα σκοινί...


και στέκεται...


και παίζει με την τσαμαδούρα...


Τι ωραία :-)

Που ειναι αληθεια;

...Που να είναι;
Μα την αλήθεια που να είναι;
Το ψάχνω και δεν το βρίσκω.
Θα είχα να κάνω μια πρόταση.

Αν όλοι οι πολιτικοί το ψάχνανε στις γυναίκες τους, τότε δεν θα είχαμε την απειλή του πυρηνικού πολέμου...

Από μία εκπομπή της γερμανικής τηλεόρασης πριν 20 χρόνια για το G-σημείο. ;-)

Πανσέληνος σήμερα

Πανσέληνος σήμερα
Ολόγιομο το φεγγάρι
Φωτεινό
Ασημένιο
Ολοστρόγγυλο...

Δεν φαίνεται όμως.
Όχι εδώ.
Εκεί ψηλά.
Πάνω από τα σύννεφα, πάνω από τις έγνοιες, πάνω από τα προβλήματα, πάνω ψηλά...

Εκεί που δεν φτάνει η κακή συνείδηση, εκεί που δεν φτάνουν οι ανησυχίες, οι αρνητικές καταστάσεις, οι απορρίψεις, η αίσθηση της μοναξιάς, οι λυπημένες σκέψεις...

Πανσέληνος σήμερα
Πανσέληνος.
Μπορεί τα πυκνά σύννεφα να την κρύβουν, μπορεί να μην την βλέπω αλλά ξέρω ότι υπάρχει.
Τι παρηγορητικό...

YΓ. Δουλεύω εναντίον της μπαταρίας του powerbook, για να δούμε ποιος θα κερδίσει εγώ, αυτές ή ο ύπνος; :-)

Πρεμιερα

Εχθές είχα μια πρεμιέρα...
Συνάντησα για πρώτη φορά ένα διαδικτιακό φίλο...
Τον Gurgo.
Περάσαμε καλά, σκάσαμε στα γέλια, ήπιαμε Ουγγαρέζικο ημίγλυκο λευκό κρασί (σε ευχαριστώ Gurgo ήταν πολύ εύγευστο), συζητήσαμε για την Renaissance στον ελληνικό χώρο, για ιστορία, για τραγούδια φάλαινας, για την Λειψία, τους γουναράδες, για τον άνδρα μας θείας δευτέρου βαθμού, για τον Otto, τον πρώτο βασιλιά της Ελλάδας μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, όχι τον Rehagel, και την Αμαλία, για διαξονικά φορτηγά 10 τόνων (ή ήταν 11; Μετά από 2 ή 3 ποτήρια κρασιού που να θυμάμαι πλέον νούμερα με ακρίβεια;), για άτομα με ειδικές ανάγκες, για αυτοκινητόδρομους, για Trabant, για το μποϊκοτάρισμά μου των προϊόντων της Siemens, για αρχιτεκτονική του φασισμού στην Γερμανία, Ιταλία και Λέρο...

Όταν κατά λάθος κοιτάξαμε στο ρολόι μας, ήταν μία παρά πέντε... Το βράδυ.

Τόσο ευχάριστα πέρασε η ώρα χωρίς ούτε καν να το συνειδητοποιήσουμε.
Ωραία πρεμιέρα εχθές. Δεν κρύβω την ανησυχία μου, αν άραγε ο άνθρωπος πίσω από το ψευδώνυμο θα είναι εξίσου ευχάριστος όσο τα γραπτά του.
Πολύ χαίρομαι που δεν απογοητεύθηκα και εύχομαι να πέρασε καλά και ο Gurgo...

Kαληνύχτα :-)

Eλληνικο λεξικο;

Ψάχνω ένα ελληνικό λεξικό για την αυτόματη διόρθωση ελληνικών κειμένων στο MacOS X που να δουλεύει με το Mail, TextEdit, BBedit, TextWrangler, etc.

Υπάρχει?
Έχω βρεί στις σελίδες της Rainbow ένα πρόγραμμα για OS 9, αλλά καμία πληροφορία αν υπάρχει ένα εγκατεστημένο στον εξελληνισμένο Finder.

Υπάρχει?
Θα μπορούσε κανείς να με ενημερώσει που θα το βρώ; Και σε ποιό path θα πρέπει να το εγκαταστήσω;
Καληνύχτα και ευχαριστώ αφάνταστα για την βοήθεια :-)

ΥΓ. Βρήκα λύση με το ελληνικό λεξικό για το Word, αλλά είναι πολύ buggy και σχετικά αργή αυτόματη διόρθωση ελληνικών. Τέλος πάντων στο ολότελα καλή και η Παναγιώταινα. :-)

Kαι οταν πεφτει ο ηλιος

Και όταν κοιμάται το κίνητρο...
και όταν ξανασυντροφεύει η σοκολάτα...
και όταν χάνεται η διάθεση για δουλειά...
και όταν παιρνά ο καιρός αλλά η λίστα με τις υποχρεώσεις δεν μικραίνει...
και ένα κεφαλαίο Π διαγράφεται στο μέτωπο...

είναι ίσως η καλύτερη ιδέα να πέσω για ύπνο το συντομότερο δυνατό και να ελπίζω να δω ένα όνειρο με πολλή μα πάρα πολλή απόλαυση, και να ξυπνήσω γιατρεμμένη μια και καλή από την μελαγχολία...

Για να ημαστε ευχαριστημενοι...

Xρειαζόμαστε ήλιο, ήλιο και ξανά ήλιο.


Ok, όχι μόνον...
Και λίγο παιχνίδι με την μπάλα, και λίγο περίπατο, και λίγη βόλτα στο πάρκο στις όχθες του Ρήνου, και λίγο πέταμα του χαρταετού, και λίγο παγωτό φράουλα σε κιπελάκι, και λίγη πίτσα, και λίγη ιστοριούλα, και λίγα χασμουριτά, και πολλά...
όνειρα γλυκά :-)

Παλινδρομιση

Με την τελευταία αρρώστια και τον πολύ χρόνο που περάσαμε με το παιδί, επέστρεψαν κάποιες συμπεριφορές προηγούμενων καιρών.
Μερικές από αναγκαιότητα...
φυσικά και θα πάρω το παιδί αγκαλιά άμα καίει στον πυρετό και δεν μπορεί να ανέβει τους τέσσερις ορόφους.
Άλλες από την ανάγκη να απαλυνθεί η αδιαθεσία,
πολλά παιχνίδια, χάδια και αγκαλιές.
Άλλες λόγω συγκαιρίας...,
αφού είμαστε οι δυό μας, δεν μπορούσαμε να συναντήσουμε άλλα παιδάκια, άλλο κόσμο, ξαναδεθήκαμε.
Αλλά και κάποιες αρνητικές,
όταν η μονοτονία προκάλεσε ανησυχία, γκρίνια, ψευτοκλάμματα και κάποιες βίαιες παιδικές αντιδράσεις αν δεν γινόταν το δικό του.
Πρέπει να ομολογήσω ότι τα πολλά χάδια και τις αγκαλίτσες, τα είχα ψιλό ξεχάσει και ήταν ωραία που τα επαναφέραμε στην καθημερινότητά μας.
Όμως η γκρίνια και τα χτυπήματα ή τα ψευτοκλάμματα είναι κάτι που πραγματικά δεν μου έληψε όλο αυτό τον καιρό που δεν τα είχαμε.
Δεν ξέρω ακριβώς πως να εξηγήσω το φαινόμενο...
Μήπως με τα χάδια, να ξαναένοιωσε μωρό και να θυμάται τα μωρουδίστικα νάζια;
Μήπως με τα χάδια, να ξαναένοιωσε όμορφα και να αντιδρά βίαια αν νοιώσει ότι του αφαιρούνται;
Μήπως απλά είδε ότι ξαναδέχτηκα να τον κουβαλάω στην αγκαλιά μου, άρα θα του κάνω και τα άλλα χατήρια;
Mήπως απλά επειδή δεν νοιώθει ακόμα εντάξει, να μην μπορεί αλλιώς να δείξει την σωματική κακή κατάστασή του;
Μήπως ξανάρχισα εγώ να φέρνομαι ανήσυχα και του μετέφερα την ανησυχία μου;

Ίσως...
Όπως και να κάνει, μπορεί οι ημέρες της αρρώστιας να ήτανε στενάχωρες, τα φιλάκια και οι αγκαλίτσες μου ήταν μια απόλαυση που δεν θα ήθελα ξαναβγεί από τις συνήθειές μας...

Γεματη μερα

Γεμάτη μέρα σήμερα...
Και ας ήταν Σάββατο...
Ή μήπως ακριβώς επειδή ήταν Σάββατο;
Ψώνια για την εβδομάδα, Basket, καφεδάκι σε φίλους, κουβεντούλα, επιθεώρηση της προόδου της ανακαίνησης, ανακάλυψη ενός κρυμένου κοσμήματος μιας ξύλινης οροφής, εύρεση λύσεως κάποιου τεχνικού προβλήματος, βροχή, παιχνίδι με το παιδί, ιδέες διακόσμησης του καινούργιου διαμερίσματος...
Ένας διαδικτιακός φίλος ανακοίνωσε την άφιξή του για την Τρίτη το βράδυ...
Μετά από μια τόσο γεμάτη μέρα, αξίζει το σώμα ένα ήσυχο ύπνο, μια ξεκούραστη βραδιά, ήρεμα όνειρα.

Καληνύχτα γεμάτη μέρα, χαίρομαι που ήμουν κομμάτι σου, σε αφήνω με ένα χαμόγελο στα χείλη και εύχομαι να τα ξαναπούμε με μια από τις αδελφές σου :-)

Καληνυχτα :-)

Υποκατάστατα

Πόσα υποκατάστατα έχω καταναλώσει άραγε στην ζωή μου;
Και πόσα ακόμα θα χρησιμοποιήσω;

Πόσα από αυτά κοστίζουν χρήματα, πόσα χρόνο, πόσα ανεπιθύμητα κιλά;
Πόσα αξιοπρέπεια;

No more substitutes!
Δεν θέλω άλλα υποκατάστατα!
Διαλέγω τον αγώνα, την επιμονή και την υπομονή!

Κριμα...

Κρίμα μαύρε γάτο για την απόφασή σου.
Aλλά αν το blοg αντί να σε ευχαριστεί σε βάρηνε, μάλλον έκανες την σωστή επιλογή.

Σε ευχαριστώ για τα όμορφα τραγούδια.
Στο καλό και να είσαι καλά :-)

Ονειρα ανοιξιατικης νυχτος

Αγαπημένες και ευτυχισμένες οικογένειες βρίσκουν και αγοράζουν για 300.000 Eυρώ το σπίτι της ζωής τους.
Στην τηλεόραση...
Χαρούμενοι και επιτυχημένοι ανακαινίζουν τα διαμερίσματά τους με την βοήθεια top διακοσμητών.
Στην τηλεόραση...
Το αγόρι κερδίζει την καρδιά της κοπέλας.
Στην τηλεόραση...
Ο κακός πεθαίνει ή συλλαμβάνεται.
Στην τηλεόραση...
Παιδιά είναι θυμωμένα γιατί δεν έχουν προοπτικές καλής μόρφωσης.
Στην τηλεόραση...
Αρρωσταίνουν πουλερικά πτηνοτροφίου με την νόσο των πουλερικών.
Στην τηλεόραση...
Απεργούν οι γιατροί για αυξήσεις των μισθών τους.
Στην τηλεόραση...
Συμφωνούν οι βουλευτές τις αυξήσεις των αποδοχών τους ομοφώνως.

Στην τηλεόραση...
Χάνεται η ζωή μου.
Στην τηλεόραση...
Αναλώνονται τα όνειρά μου.

Στην πράξη;

YΓ. Στην πράξη... ανάβω την τηλεόραση πλέον μόνον ως τελευταία επιλογή...

Σκεψεις χωρις νοημα(;)

Στο Gothic Monastery είχα πρωτοδεί το NeoCOUNTER. Μου φάνηκε "αστείο" να μπορώ να αναγνωρίζω τα κράτη αυτών που με διαβάζουνε την στιγμή που μπαίνω στην σελίδα μου. Μου άρεσε και η ιδέα της στατιστικής. (Με διαβάζουν μέχρι και στην Πορτογαλλία σκεφτόμουν με ψευτοπερηφάνια). Στην αρχή λειτουργούσε με τις δικές μου γραμματοσειρές, "κολλούσε" στη υπόλοιπη εικόνα του blog.

Με τον καιρό λειτούργησε σαν δηλητήριο. Σιγά σιγά άρχισαν να με ενδιαφέρουν τα κράτη και τα στατιστικά, πόσοι ταυτόχρονα με διαβάζουν άραγε; Ημουν μόνον εγώ στην σελίδα; Απογοητευόμουν. Χαζό; Ναι, αλλά έτσι συνέβαινε δυστυχώς...

Πέρασε ο χρόνος της δοκιμής, σταμάτησε να λειτουργεί με τις γραμματοσειρές μου, δεν μου άρεσε οπτικά, δεν μου άρεσε ο εθισμός που μου ασκούσε, το έβγαλα.
Και ησύχασα για λίγο...

Κάποια στιγμή έγινε το σούσουρο με τις "παρακολουθήσεις" των blog. Πoιές παρακολουθήσεις να μου πεις; Εσύ δεν βγάζεις τα εσώψυχά σου στο blog? Γιατί ξαφνιάζεσαι όταν κάποιοι τα παρακαλουθούν; Αν σε ενδιέφερε να είναι ιδιωτικά, να μην τα έγραφες, ή να μην τα έβαζες στο internet. Πόσο αφελής είσαι τελικά;
Τέλος πάντων έβαλα ένα άλλο του extremetracking.com. Αυτό και αν με κόλλησε, να κοιτάω ποιός με αναφέρει ως Referrer, ποιός ήρθε από που, πόσες επισκέψεις, πόσες την εβδομάδα, με ποιές λέξεις στο google κτλ, κτλ.
Και να στεναχωριέμαι όταν δεν έχω επισκέψεις, και να το θεωρώ επιτυχία όταν έχω πολλές, και να με ενδιαφέρουν τα clicks προς την σελίδα μου περισσότερο ίσως από το περιεχόμενό της.

Πόσο λυπάμαι ημερολόγιό μου που σου φέρθηκα τόσο κατινίστικα. Τί να πώ, να με συγχωρείς; Πώς να με συγχωρέσεις εσύ; Μια απλή παρουσίαση μιας βάσης δεδομένων... Επειδή όμως δεν είμαι εντελώς ηλίθια και όσο και μαζοχίστρια να είμαι, μερικές φορές έχω και στιγμές αναλαμπής, πέταξα το code αυτού του extremetracking.com από το template του blog.

Ούτε και ξέρω πότε το έκανα, είναι εβδομάδα, μήνας; Δεν θυμάμαι, το μόνον που ξέρω είναι ότι ΕΑΝ γράφω δεν γράφω για τις στατιστικές. Ή τουλάχιστον ΔΕΝ ΘΕΛΩ να γράφω για τους counter.

Γράφω λες και ανοίγω την βαλβίδα των σκέψεων στην προσπάθεια να τις δαμάσω και να βρω μια άκρη.
ΝΑΙ δεν έχω βρει την ΜΙΑ λύση στην ζωή μου.
Ούτε την απάντηση σε πολλά ερωτήματα που με απασχολούν.
Δεν ψάχνω την αποκλειστικότητα, ούτε σε αυτό, ούτε σε άλλα θέματα, εκτός, εντός και επί τ΄αυτά...
Απλά χρειάζομαι τις λέξεις, την επικοινωνία, με τους έξω, με τον εαυτό μου...

Κάλιο αργά παρά ποτέ

Ήθελα να γράψω κάτι πρωτότυπο αλλά η Terrangirl με είχε προλάβει...


ΥΓ. Η φωτογραφία είναι της αδερφής μου από την Πάτμο.

Hallo, haaaaaaaaallo

Με ακούς;
Υπάρχεις ακόμα;
Αλήθεια;
Το ξέρω, δεν με αγνοείς...

Πάλι παλεύεις;
Πάλι αγωνίζεσαι και ξεπερνάς τα όρια αυτού που αντέχεται;
Πάλι βρήσκεσαι στην κόψη του ξυραφιού;

Καλή επιτυχία.
Καλή επιστροφή...
Καλή νύχτα :-)

Φοβοι, φοβιες, πανικοι...

Όταν ο γιατρός μου επιβεβαίωσε ότι είμαι έγκυος και μου έδειξε ένα γκρίζο τίποτε μήκους 2,5 εκατοστών, άρχισαν οι φόβοι μου ότι θα μπορούσε κάτι να πάει στραβά και να χαθεί αυτή η μικρούλα ζωή που μεγάλωνε μέσα μου.
Από τότε αυτός ο φόβος έχει γίνει σύντροφός μου.
Δεν είναι τόσο έντονος που να με πανικοβάλει κάθε μέρα αλλά η παρουσία του είναι σταθερή.
Είναι κάτι για το οποίο δεν μιλάμε, αλλιώς του δείνουμε την δύναμη να πραγματοποιηθεί.
Τί παράλογο; Φοβάμαι μην συμβεί τίποτε στο παιδί μου και φοβάμαι να φοβάμαι γιατί έτσι είναι σαν να "έλκω" το κακό.

Από καιρό εις καιρό ξεχνάω για λίγο να σκεφτώ και αντίθετα θαυμάζω τα κατορθώματά του, τα συζητάω με άλλους και χαίρομαι όταν και εκείνοι τον θεωρούν ξεχωριστό, χαρούμενο, έξυπνο, με περιέργεια και χωρίς φόβους.

Και άλλες φορές, σαν αυτές όταν αρρωστένει, με πιάνει πανικός ότι μπορεί κάτι να του συμβεί επειδή εγώ δεν έκανα τις σωστές κινήσεις έγκαιρα, δεν το πήγα στον ειδικό γιατρό, δεν ασχολήθηκα όσο θα έπρεπε, δεν πρόσεξα την ξαφνική επιδύνωση, κτλ, κτλ, κτλ...

Είναι δύσκολη η ζωή. Δύσκολη και όμορφη μαζί. Και είναι φυσικό να μην θέλω να χάσω την πηγή της δικιάς μου ομορφιάς αλλά είναι απαραίτητοι όλοι αυτοί οι φόβοι, οι φοβίες, οι πανικοί...; Αν δεν τους είχα δεν θα πρόσεχα αυτό που μου είναι πολύτιμο; Το κάνω μόνον από τον φόβο; Όχι από την αγάπη;
Οι φόβοι βαραίνουν, η αγάπη δίνει φτερά, το πολύτιμό μου χρειάζεται μια ανάλαφρη και χαρούμενη μαμά.

Θέλω να αποβάλω το βάρος...
Προτιμώ τα φτερά!
Πώς;

ΥΓ. Ο πίνακας είναι "το πορτρέτο της Lucha Maria, κορίτσι από το Tehuacan", της Frida Kahlo.

Στιγμιοτυπα

Μετά το basket, Σάββατο 1 μμ.

Μετά την βροχή, Κυριακή 3.10 μμ

Μετά τον πυρετό, Οδυσσέας Κυριακή 3.14 μμ