23 Απριλίου 2007

Και να...


Και να που υπάρχουν και αυτές οι μέρες.
Οι μέρες που επιστρέφεις από κάποια επίσκεψη, όπου πέρασες καλά, όπου ένιωσες την αγάπη για σένα και αυτούς που αγαπάς, όπου χάρηκες, και μπαίνοντας στο σπίτι σου δεν βιώνεις μια μελαγχολική κούραση. Δεν σβήνεις την καλή διάθεση, με το που ανάβεις τον διακόπτη του ρεύματος. Δεν κολλάς σε μικρολεπτομέρειες που ίσως δεν πρόλαβαν να συμβούν.
Δεν στεναχωριέσαι όταν τον βλέπεις να φεύγει. Δεν ζηλεύεις τις δραστηριότητές του, χαίρεσαι αντίθετα και ελπίζεις να περάσει καλά εκεί που θα βρίσκεται.

Και να που υπάρχουν λοιπόν και τέτοιες μέρες... ημέρες ήρεμης ικανοποίησης και συναισθηματικής ισορροπίας.