Ζντουπ, ζντουπ κάνει ρυθμικά η μουσική στα ηχεία. Τι λένε δε καταλαβαίνεις, ποιός ασχολείται άλλωστε; Γρήγορες αλλαγές μουσικής κατεύθυνσης. Από το R&B σε New Age Anigma και ποιος ξέρει την συνέχεια... Εσύ στην μέση αυτού του σύννεφου μουσικής, δέχεσαι σαν το σφουγκάρι νότα την νότα. Καμιά δε θες να πάει χαμένη. Την διψάς, πεινάς να την δεχτείς, αφουγκράζεσαι μη και σε ξεπεράσει χωρίς να σε αγγίξει. Μουσική, ρυθμός, στοίχοι, γίνονται ένα με το όνειρό σου. Και εσύ γίνεσαι κομμάτι του. Ένα όνειρο που συνέχεια εξελίσσεται. Rock & roll μουσική γεμίζει το δωμάτιο και ξαφνικά φοράς ποδιά και λουστρίνια με άσπρες κάλτσες. Πως μπορούσες ποτέ να ντυθείς αλλιώς; Ελληνική μουσική, νέο κύμα και ο Πασχάλης γλυκιές μελωδίες σου ψιθυρίζει. Του δίνεσαι, δεν έχεις και περιθώρια να κάνεις κάτι άλλο. Το Synthesizer σε κρατά αιχμάλωτο, ο ήχος της ντράμς που κανείς δε ξέρει αν είναι προϊόν ενός ηλεκτρονικού κουτιού ή ενός τρυφερά ξυμένου πινέλου. Μέχρι να έρθει το κλαρίνο με το ταμπούρλο, ευγενικά να ζητήσουν και να λάβουν την αδιαφιλονίκητη πρώτη θέση στην καρδιά σου.
Ζντουπ, ζντουπ κάνει ρυθμικά η μουσική στα ηχεία. Ελληνικά τα λένε, Αγγλικά τα προσπαθούν, καμιά διαφορά. Σπάνια αξίζει να ασχοληθείς με τις λέξεις. Μουσική της στιγμής, μουσική του ρυθμού, αργότερα την ξέχασες, τώρα σου δίνει γροθιές επαναληπτικά στο στομάχι.
Ένα απόγευμα ακούγοντας ελληνικό internet ραδιόφωνο... μια αέναη περιπέτεια αισθήσεων και εντυπώσεων.
