Αποτελεί ένα μυστήριο για μένα, πως μπορεί ο άνθρωπος να συνηθίζει σε κάθε καινούργια κατάσταση, θετική ή αρνητική. Φυσικά είναι εύκολο να δεχτεί κανείς μια θετική εξέλιξη, αλλά η ικανότητα ή μάλλον το ένστικτο αυτοπροστασίας που ενεργοποιήται όταν κάτι δύσκολο εμφανίζεται για το οποίο δεν υπάρχει λύση είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη.
Μια συνήθεια είναι λοιπόν όλα, και τα καλά και τα κακά. Και αν εύκολα χάνουν τα καλά την μοναδικότητά τους όταν επαναλαμβάνονται, έτσι μπορούν τα δύσκολα και γίνονται όσο πιο πολύ καιρό μας απασχολούν άλλο ένα κομμάτι της σκληρής πραγματικότητας αλλά τίποτε πια το ακατόρθωτο. Έχεις λεφτά; Συνηθίζεις και δεν σου κάνει αίσθηση η ευκολία με την οποία μπορείς να τα καταναλώνεις. Έχεις δουλειά; Πάλι συνηθίζεις και ξεχνάς τον καιρό που έψαχνες και αγωνιούσες πότε θα τέλειωνε η εποχή της ανεργίας. Έχεις σύντροφο; Πως ήταν όταν ήσουν μόνος δε θυμάσαι. Είσαι κουρασμένος, δεν έχει σημασία πόσες φορές στο παρελθόν κοιμήθηκες μέχρι το μεσημέρι. Είσαι χορτάτος, στιγμή δε χάνεις με την ανάμνηση της πείνας. Μυστήριο η συνήθεια. Μυστήριο αλλά και μαγικό γιατρικό!
Καλησπέρα.
