είμαι το δέντρο
που μεγαλώνει
ακριβώς στον φράχτη
μισός κορμός από την μιά
μισός από την άλλη
ο ένας γείτονας
μου κόβει τα κλαριά, με περιποιείται
ενώ από την άλλη,
κανείς δεν ασχολείται
Και η μια πλευρά μεγαλώνει
τακτικά, με σχήμα και καρπό
ενώ η άλλη άγρια δεν γνωρίζει
τι θα πουν όρια, τι σκοπό
Άραγε η φροντίδα της μιας πλευράς
αρκεί και για την άλλη;
Μερικές φορές
είμαι το πουλί
μπροστά του ένα δέντρο
η μια πλευρά στρογγυλή, καλαίσθητη
η άλλη άγρια, ξερά παρέα με τρυφερά φύλλα
Ποιά πλευρά καλύτερα το έλκει;
Η σιγουριά του φροντισμένου;
Η γοητεία της αταξίας;