Πως τα φερνει η ζωη, ακριβως εκεινη την στιγμη που εισαι εντελως συγκεντρωμενος στον εαυτο σου,
που σκεφτεσαι ποσο κουρασμενος, αρρωστος, αδυναμος, κτλ εισαι,
σου ερχεται κατι να σου θυμησει την ματαιοτητα ολων σχεδον των πραξεων σου μεχρι στιγμης.
Ενας ασπρος ανοιχτος φακελος, χωρις αποστολεα, οπου το ονομα σου ειναι λαθος γραμμενο, να περιεχει ενα διπλωμενο ασπρομαυρο χαρτι, που σε ενημερωσει για την τελετη της κηδειας ενος αγαπητου σου ανθρωπου.
Tschüß, Aντιο Η.
Όσο εγω κλαιγωμουνα για τις 1000 μου λεξεις, για το καπριτσιο μου τελικα, εσυ χαροπαλευες.
Όσο εγω εγραφα για τον θανατο, ως παραλογο κομματι της ιστοριας μου, εσυ τον ειχες μπροστα σου.
Όσο εγω κοκκεταριζα με την ιδεα του, εσυ τον αντιμετωπισες.
Συγνωμη για την υβρη!
Ειλικρινα σου ζητω συγνωμη,,,
Εγω.
