Ζεν ή πως να μην ξαναzenστάνεις το κρύο φαγητό

Σε δύσκολους καιρούς, όταν κάποια πολύ σημαντικά πράγματα πάνε στραβά και ανάποδα, και όσο ψάχνεις να βρεις μια λύση, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τουλάχιστον δυο πιθανότητες...

Η πρώτη, να προσπαθήσεις να βρεις ένα νόημα στο χάος αναγνωρίζοντας πως είναι προσωρινό. Πως είναι αναπόφευκτο και πως σε βοηθά να αναπτυχθείς ως χαρακτήρας και προσωπικότητα. Πως θα σου δώσει δύναμη στις επόμενες δυσκολίες, πως θα ξέρεις τότε, όπως ελπίζεις και τώρα, ότι όλα ξεπερνιούνται όσο έχουμε την υγία μας και δε σταματάμε να αγωνιζόμαστε. Πως ούτε το μέλλον, όπως ούτε και εσύ, δεν χρειάζεται την ταραχή ή τον θυμό που νοιώθεις αυτήν την στιγμή. Πως και αυτός σιγά σιγά θα καταλαγιάσει και ας μη θεωρείς αυτή την πιθανότητα τώρα εφικτή.

Η δεύτερη, να προσπαθήσεις για πολλοστή φορά να ακολουθήσεις μεθόδους και οδούς που μέχρι τώρα ακριβώς σε αυτό το αδιέξοδο σε έφεραν που βρίσκεσαι τώρα, ξέροντας πως δεν είναι η λύση για τα προβλήματά σου, πως απλά απαλύνουν τον προσωρινό πόνο. Αντί για το απόλυτο "αλλάζω πορεία" δηλαδή, ένα "μήπως αν ξαναπροσπαθούσαμε;".

Ναι φυσικά, βέβαια, αυτές και άλλες πιθανότητες υπάρχουν. Το θέμα είναι τελικά τι ζητά κανείς:

Zen ή ξαναzenσταμένα κρύα και άνοστα φαγητά;

Συμβουλή...

Τα λέω εδώ για να τα θυμάμαι πριν ξανακάνω την ίδια βλακεία.

H εντολή rm, η εντολή που σβήνει αρχεία σε unix λειτουργικά συστήματα είναι πολύ επικίνδυνη. Όταν την χρησιμοποιείς μια μετά την άλλη ως εντολή στο terminal, καταλαβαίνεις που βρίσκεσαι και τι κάνεις. Άμα γράψεις όμως ένα bash file και προσπαθήσεις να σβήσεις μέσα από αυτό πολλά αρχεία μαζεμένα πρέπει να έχεις το μυαλό σου 100% συγκεντρωμένο σε αυτό που κάνεις. Άν κατα λάθος βάλεις κανένα * εκεί που δεν χρειάζεται, ή μπερδέψεις το path του αρχείου σου, με το path του directory που το περιέχει... συμβαίνουν πολλά και διάφορα θαυμαστά που ίσως και να κοστίσουν την ζωή του λειτουργικού συστήματος του υπολογιστή.

Ψάχνω τον τρόπο (ΙΙ)

Ο καλύτερος τρόπος για να απαλύνει κανείς τον πόνο του χωρισμού είναι η αλλαγή χώρου. Πόσο μάλλον όταν ο πρώην καλός σου τυγχάνει να μένει τόσο κοντά σου, που είναι αναπόφευκτο να τον βλέπεις κάθε μέρα. Ψάχνοντας για ένα καινούργιο διαμέρισμα μου φαίνεται σημαντικό να βρει κανείς ένα καλύτερο. Να μη κλείσει το πρώτο τυχόν ελεύθερο, κάποιο που δε βολεύει, που είναι μακρυά από το τωρινό κέντρο ζωής, σε μια ίσως όχι τόσο καλή περιοχή, απλά και μόνον για να απαλλαγεί από την παρουσία του μια ώρα νωρίτερα. Άμα φερθεί κανείς ψύχραιμα θα είναι ευκολότερο να βρεί ένα καλύτερο ρυθμό και να ξεπεράσει την λυπηρή κατάσταση σε ένα καινούργιο πλαίσιο, με καλές συνθήκες και ανοιχτές πιθανότητες εξέλιξης.

Έτσι σκέφτομαι όσο ψάχνω...

Ψάχνω τον τρόπο

Δε έχω ιδέα πως.

Ούτε πότε.

Ή την έκταση.

Ξέρω μόνο

πως χρειάζεται

εκτόνωση.

Που θα μου πας...

...θα σε πεθάνω και εσένα και θα ξεπεράσω την χυλόπιτα που μου έδωσες. Τόσους και τόσους έθαψα, θα δυσκολευτώ με ένα Γιωργάκη; Αυτό μας έλειπε.

Φαρμακερά χαμόγελα από μέρους μου προς το παρόν...

Σφουγγάρι

Σφουγγάρι νομίζεις το μυαλό
αβίαστα, εύκολα ρουφά
γνώσεις, σκέψεις, νέες εντυπώσεις

Και έβαλες αλόγιστα σκοπό
από την μια στιγμή στην άλληνε θαρρώ
τα κενά του μανιωδώς να εξαντλήσεις

είναι έξυπνο όμως αυτό
περισσότερο από πριν δε θα δουλεύει
διαλέγει μόνον τι ξεχνά, και τι τώρα χρησιμεύει

Η αγάπη

Πίεση δε θέλει
ή ελέγχους

Τι και αν θέλεις
δε μπορείς
να την προγραμματίσεις

Κουράγιο απαιτεί
κότσια και διάθεση να έχεις
να τη ζήσεις