Τι ειρωνεία βρε παιδί μου... Από τότε που άρχισα στην καινούργια δουλειά, εκεί που όχι μόνον επιτρέπεται το blogάρισμα, αλλά αντίθετα επιβάλλεται, παραμελώ το δικό μου. Μου αρέσει, δε λέω, που το χόμπυ έγινε κομμάτι της καθημερινής επαγγελματικής ρουτίνας. Που έχω μοντέρνα εργαλεία και μοντέρνες ώρες δουλειάς. Μέχρι και στο Twitter γράφω...
Είναι πραγματικά ένα θαύμα συγκρινόμενο με την προηγούμενη εργασία και χαίρομαι που μου συμβαίνει. Είναι μια μοντέρνα και ελεύθερη θέση, φέρνει όμως ευθύνη και θέλει συνέπεια η ελευθερία. Την συνέπεια και την ευθύνη που χρειάζεσαι προκειμένου να μην χάσεις την εμπιστοσύνη που σου δείχνουν...
Να σας συστήσω; Το καινούργιο επαγγελματικό μου σπίτι
