Αναζητώντας

Αναζητώντας

το αύριο καλύτερα
ζήσε το τώρα

Ιδίωμα...

Δεν ένοιωθε λερωμένη. Δεν ένοιωθε άτιμα. Δεν ένοιωθε ότι κάποιον αδίκησε. Κουρασμένη αλλά ήρεμη ανακαλούσε στην μνήμη την ροή της ημέρας. Ο πρώτος εραστής, ρωμαλέος, γνώριζε το ρόλο του και τον πληρούσε ευχαρίστως. Ο δεύτερος τον αρνιόταν λες πεισματικά, αλλά να που έσπασε την αποχή από μόνος. Ο τρίτος, όμοια με κροκόδειλο, περίμενε με ανοιχτό το σαγόνι στην άκρη του ποταμιού το θήραμα που απρόσεκτα εκεί μοιραίο καταφύγιο θα ψάξει. Δεν θα την πείραζε το δάγκωμα στην επόμενη συνάντηση. Τι ένας, τι δύο, τι τρεις εραστές σκέφτηκε. Καλός ο καθένας ξεχωριστά για το ρόλο του. Παραμύθι η μονογαμική ανάγκη της γυναίκας; Παραμύθι η ανάγκη για σταθερότητα και σιγουριά; Παραμύθι η ανάγκη εντιμότητας; Ναι και όχι έπρεπε να παραδεχτεί. Εξαρτάται από το χρόνο και τα πρόσωπα που λαμβάνουν μέρος στο παιχνίδι. Άλλωστε ποιος και τι ορίζει τι είναι εντιμότητα; Πόσα όρια, καθημερινά παραμερίζονται ή μεταφέρονται; Αρχές και αξίες που μικροί είχαμε, αποδεικνύονται στην πορεία του χρόνου απλές προτροπές, κοινωνικοί κανόνες και η τήρησή των όχι απαραίτητα αναγκαστική. Στενοί οι κανόνες; Αλλάζουμε κοινωνία και συνεχίζουμε. Αλλάξαμε; Χαλάσαμε; Και τα θεωρούμε όλα σχετικά; "Χάλασε;" αναρωτήθηκε. Δεν είχε λόγο να κρύβεται πίσω από την πλειοψηφία. Στις γενικότητες. Χάλασε; Πως και δεν είχε τύψεις; Θα έπρεπε να έχει για να είναι σωστό άτομο; Δεν ένοιωθε λιγότερο σωστή ή λάθος από ότι πριν 2 ή 10 χρόνια. "Μεγαλώνω" σκέφτηκε. "Να που για κάτι είναι καλό και αυτό" είπε φωναχτά, πατώντας το κόκκινο κουμπί του τηλεκοντρόλ.
Σκοτάδι γέμισε τον άδειο χώρο που απελευθέρωσε η σβησμένη τηλεόραση. Η ησυχία της νύχτας την καλούσε να αφεθεί μαλακά στην αγκαλιά της. Συνέδεσε το laptop στο φορτωτή της μπαταρίας και βυθίστηκε απαλά στο στρώμα. "Ποιον θα δώ άραγε" αναρωτήθηκε; Τον πρώτο, το δεύτερο ή τον τρίτο; "Σίγουρα τον τέταρτο" σκέφτηκε γνωρίζοντας το λογικό λάθος της πρότασης. "Ε και;" απάντησε μια φωνούλα από μέσα της. Η λογική έτσι και αλλιώς δεν ήταν το σημαντικό χαρακτηριστικό ιδίωμά της.

yes we can

Μπορούμε να γράφουμε μηνύματα στα ελληνικά στο iphone? Με το 3.0 update... yes we can :-)

Μπορούμε να απενεργοποιήσουμε την διπλή επενθύμιση για καινούργια μηνύματα στο iphone? Με το 3.0 update... yes we can :-)

Μπορούμε να στείλουμε ένα contact, μια φωτογραφία σε μήνυμα ή ένα μήνυμα κάποιου σε κάποιο άλλον στο iphone? Με το 3.0 update... yes we can :-)

Μπορούμε να έχουμε auto fill, ή αν δε μας αρέσει να το απενεργοποιήσουμε συμπληρώνοντας ένα form στον browser του internet στο iphone? Με το 3.0 update... yes we can :-)

Μπορούμε να ψάχνουμε σε όλα τα contacts, email ή και μουσικά κομμάτια στο iphone? Με το 3.0 update... yes we can :-)

Μπορούμε να ταρακουνήσουμε το iphone για να ανακατευθούν τα μουσικά κομμάτια του iphod και να παίξει κάτι άλλο? Με το 3.0 update... yes we can :-)

Ζητείται εργοδότης

...που να χρειάζεται ένα αεριτζή, να τον κανακεύει όταν έχει κακοκεφιές, να του προσφέρει λιχουδιές ή μεζεδάκια (ανάλογα την διάθεση), να μην τον κουράζει με ηλιθιότητες, να του παρέχει χρόνο για να ψάχνει ότι ο αεριτζής θεωρεί σημαντικό να ερευνήσει, να του δίνει άδεια όταν από το πολύ το αεριτζίδικο κουράζεται και το σημαντικό να τον καλοπληρώνει στο τέλος του μήνα!!!

Χμμμμ... δύσκολο μου φαίνεται...

Αύριο

Τι το αύριο
για σε φέρνει;
ποιος το ξέρει
ποιος το ξέρει

Μπουμπούκι το μέλλον
και θα ανθίζει;
ποιος γνωρίζει
ποιος γνωρίζει

Σήμερα και εχθές
αύριο παρελθόν
ιστορία χωρίς παρόν
χωρίς παρόν

Αντίο

Ασπροκόκκινο ψάρι
δώρο μονόπλευρης αγάπης
εχθές το βράδυ
πέθανες

αλίμονο
δεν άφησες πολλά
εκεί που εμπόδισαν
την αγάπη ν'ανθίσει

Πόσο αληθές...

Μόλις διάβασα το επόμενο

...Endlich war es mir vergönnt, den Mythos der Penelope zu verstehen, über den ich bei weitem nicht als einziger einem Irrtum erlegen war: Machen wir nicht alle nachts in uns die Person zunichte, die wir bei Tag darstellen, und umgekehrt?...

και η δικιά μου ελεύθερη μετάφραση στα Ελληνικά
...Επιτέλους ήμουν στην ευτυχή θέση να καταλαβάνω τον μύθο της Πηνελόπης, και ήμουν σίγουρος πως δεν ήμουν ο μόνος που είχε πέσει στο ίδιο λάθος: Δε καταστρέφουμε όλοι μας την νύχτα το πρόσωπο μέσα μας, το οποίο την ημέρα παρουσιάζουμε, και αντιστρόφως; ...

Από το βιβλίο "Der Professor" της Amélie Nothomb