Δεν είναι άγνωστη λέξη, ακούγεται συχνά πυκνά, μια σε καμιά ταινία, άλλοτε αναφέρεται σε κανένα περιοδικό ή βιβλίο. Και δίνει συνήθως μια μυστικιστική αίσθηση, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που να είναι "αλλιώς". Κάπως. Διαφορετική από τα συνηθισμένα.
Την είδα σε μια σειρά τελευταία. Ήταν ο τίτλος ενός βιβλίου που ο πρωταγωνιστής κουβαλούσε μαζί του. Ο ήρωας βρίσκει "εκεί" την γαλήνη. Στον κόσμο που του ανοίχτηκε μέσω αυτού του βιβλίου. Στην ηρεμία και την πολυτέλεια του να ασχολείσαι αποκλειστικά και μόνον με ένα πράγμα κάθε στιγμή. Όταν τρως να τρως, όταν δουλεύεις να δουλεύεις, όταν πλένεις να δόντια σου, να πλένεις τα δόντια σου. Να μην σκέφτεσαι παράλληλα αυτά που πέρασαν, αυτά που θα έρθουν, αυτά που φοβάσαι, αυτά που ίσως να μη συμβούν, αυτά που άλλοι ζουν, για αυτά που άλλοι γράφουν, αυτά που μερικοί στον ύπνο τους βλέπουν...
Καληνύχτα λοιπόν, απλά και μόνον καληνύχτα.
