Κρυφή αδυναμία ενός νεαρού από την Γλυφάδα
πέρα από την γλυκιά φράουλα μαρμελάδα,
μπολάκι παγωτό
βανίλια με βερίκοκό,
ήταν η συνομήλική του όμορφη συννυφάδα
_______
ΥΓ. Χρόνια πολλά.
26 Δεκεμβρίου 2007
Μπολάκι παγωτό
Αναρτήθηκε από
ViSta
στις
7:19 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Limerick
25 Δεκεμβρίου 2007
ΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΦ!!!!!
Χριστουγεννιάτικη πίκρα
με κρότο εκρηγνύεται
καταστροφή
ανεξέλεκτη
όλες τις άλλες στιγμές αναιρεί
που βάση λογικής συμπυκνώνεται
ΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΦ!!!!!
με κρότο εκρηγνύεται
καταστροφή
ανεξέλεκτη
όλες τις άλλες στιγμές αναιρεί
που βάση λογικής συμπυκνώνεται
Η δασκάλα
Μια δασκάλα γυμνασίου από το Βόλο
είχε γυρίσει με ποδήλατο τον κόσμο όλο
δεν ήξερε πως
φρενάρουν σαφώς
μα αν μπορούσε γιατί να το'κανε ωστόσο;
είχε γυρίσει με ποδήλατο τον κόσμο όλο
δεν ήξερε πως
φρενάρουν σαφώς
μα αν μπορούσε γιατί να το'κανε ωστόσο;
Αναρτήθηκε από
ViSta
στις
12:13 π.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Limerick
23 Δεκεμβρίου 2007
Εορταστικό Limerick
περίμενε κάθε χρονιά το Marcelino pan y vino
οι γιορτές χωρίς ταινία
δεν άξιζαν δεκάρα μία
σαν νεαπολιτάνικα κ' επτανησιακά δίχως μαντολίνο
Αναρτήθηκε από
ViSta
στις
1:46 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Limerick
22 Δεκεμβρίου 2007
Χριστουγεννιάτικο Limerick
περίμενε μήνες την στιγμή με αγωνία
που στο ταψί θα κατέληγε
εντατική σάουνα να έκανε
για δέρμα κρουστό,σοβαρολογώ δεν κάνω αστεία
ΥΓ. Τη φωτογραφία
την βρήκα εδώ: http://www.mkschubert.de/
Αναρτήθηκε από
ViSta
στις
4:18 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Limerick
19 Δεκεμβρίου 2007
far away
Τατί ταταααάν... τατίν τατααάν...
μ μμμμμμ, μ μμμμμμ
τούτουρου τουτούτ, τούτουρου τουτούτ, τουυυυύτ
λαλαλά λαλαλαλά, λάλα λαλά
Τατί ταταααάν... τατίν τατααάν...
μ μμμμμμ, μ μμμμμμ
τούτουρου τουτούτ, τούτουρου τουτούτ, τουυυυύτ
λαλαλά λαλαλαλά, λάλα λαλά
far away, far away....
μην με παρεξηγήτε ακούω μουσική, τραγουδώ την μελωδία και ονειρεύομαι...
Τατί ταταααάν... τατίν τατααάν...
μ μμμμμμ, μ μμμμμμ
τούτουρου τουτούτ, τούτουρου τουτούτ, τουυυυύτ
λαλαλά λαλαλαλά, λάλα λαλά
__
H φωτογραφία είναι το άλμπουμ Half the perfect world της Madeleine Peyroux
μ μμμμμμ, μ μμμμμμ
τούτουρου τουτούτ, τούτουρου τουτούτ, τουυυυύτ
λαλαλά λαλαλαλά, λάλα λαλά
Τατί ταταααάν... τατίν τατααάν...
μ μμμμμμ, μ μμμμμμ
τούτουρου τουτούτ, τούτουρου τουτούτ, τουυυυύτ
λαλαλά λαλαλαλά, λάλα λαλά
far away, far away....
μην με παρεξηγήτε ακούω μουσική, τραγουδώ την μελωδία και ονειρεύομαι...
Τατί ταταααάν... τατίν τατααάν...
μ μμμμμμ, μ μμμμμμ
τούτουρου τουτούτ, τούτουρου τουτούτ, τουυυυύτ
λαλαλά λαλαλαλά, λάλα λαλά
__
H φωτογραφία είναι το άλμπουμ Half the perfect world της Madeleine Peyroux
18 Δεκεμβρίου 2007
Μες το πνεύμα
Μέσα στο πνεύμα
των ημερών
είναι να εύχεσαι
και να χαμογελάς
σε όλους όσους ξέρεις
Μέσα στο πνεύμα
των σκέψεών σου
είναι να βρίσεις
να τους πνίξεις
να ουρλιάξουν όσο και εσύ
Μέσα στο πνεύμα
των παραμυθιών
είναι η ευτυχία
η καλή κατάληξη
όσων κάπως κακοπέρασαν
Μέσα στο πνεύμα
της εποχής
είναι η πρόοδος
για αυτούς που δεν έχουν αρχές
αλλά καλούς αγκώνες
των ημερών
είναι να εύχεσαι
και να χαμογελάς
σε όλους όσους ξέρεις
Μέσα στο πνεύμα
των σκέψεών σου
είναι να βρίσεις
να τους πνίξεις
να ουρλιάξουν όσο και εσύ
Μέσα στο πνεύμα
των παραμυθιών
είναι η ευτυχία
η καλή κατάληξη
όσων κάπως κακοπέρασαν
Μέσα στο πνεύμα
της εποχής
είναι η πρόοδος
για αυτούς που δεν έχουν αρχές
αλλά καλούς αγκώνες
Αναρτήθηκε από
ViSta
στις
5:33 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Πρακτικές συμβουλές
17 Δεκεμβρίου 2007
14 Δεκεμβρίου 2007
11 Δεκεμβρίου 2007
Και τι μαθαίνουμε από την όλη ιστορία;
Ότι θα πρέπει να έχουμε πάντα αρκετές μπαταρίες και μεγαλύτερη SD-Κάρτα, διότι η μνήμη μιας ψηφιακής μηχανής είναι πάντα, μα πάντα πολύ λίγη...
Ο Οδυσσέας Καρυοθραύστης :-)
Ο Οδυσσέας Καρυοθραύστης :-)
Αναρτήθηκε από
ViSta
στις
8:49 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Θαύματα
10 Δεκεμβρίου 2007
Στεγνό
και τίποτε δεν ικανοποιεί
όταν και αυτό που αρέσει
πλέον δεν σου αρκεί
Να χαρείς δε ξέρεις ή να κλάψεις
για την τύχη την καλή;
Σε ποια στιγμή όμως και πως;
Τα συναισθήματα ρηχά και αυτά
Μήτε για το ένα,
μήτε για το άλλο
δε φτάνουν
Το σώμα βλέπεις γέρικο
Από όλα τρεις φορές χειρότερο
όμως νιώθεις
το μυαλό σου το κατά στεγνό
Αναμνήσεις αλλοτινών καιρών
ζωντάνια δε μπορούν να σου χαρίσουν
Το παιχνίδι για σε προ πολλού χαμένο
από τον πάγκο -όσο αντέξεις- κοίτα τώρα
άλλους καλύτερα να παίζουν
Αναρτήθηκε από
ViSta
στις
8:31 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Ασυναρτησίες
2 Δεκεμβρίου 2007
Ένα κεράκι
Ένα καίει, τα υπόλοιπα 3 ακέραια. Ένα κεράκι προετοιμάζει. Σε τρεις εβδομάδες έρχεται η γιορτή, μια γιορτή που και μόνον η σκέψη της γεμίζει μερικούς με πανικό, άλλους με ήρεμη ευλάβεια. Ένα κεράκι καίει, τα άλλα περιμένουν δίπλα ακέραια ακόμα να έρθει και η σειρά τους και να κάνουν το καθήκον τους. Σε μια εβδομάδα θα είναι δυο, σε δυο τρία, σε τρεις και τα τέσσερα που θα καίνε για να γιορτάσουν -τάχα- τα γενέθλια ενός συμβόλου. Ένα κεράκι καίει, και η ψυχή αποζητά τη ζέστη και την προστασία του.
Όμως τι να κάνει ένα κεράκι σε όλο αυτό το χάος που κουβαλά κανείς μέσα του; Τι να πρωτοπρολάβει να φωτίσει, τι να επουλώσει, τι να δυναμώσει, και τι να αφήσει στην μοίρα του; Και όμως η ψυχή χρειάζεται και αυτό το σύμβολο. Δεν είναι το κερί καθαυτό που ζεσταίνει, δεν είναι τα φωτάκια, δεν είναι τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, είναι η ανάγκη να νοιώθει πως είναι "ένα" με το περιβάλλον του, να μην είναι μόνη και παράταιρη αλλά να συμμετέχει. Για αυτό αφομοιώνει όσα μπορεί από τα σύμβολα του περιβάλλοντος της. Άραγε θα νοιώσει την ώρα και την στιγμή που και εκείνη με την σειρά της θα έχει αφομοιωθεί;
Όμως τι να κάνει ένα κεράκι σε όλο αυτό το χάος που κουβαλά κανείς μέσα του; Τι να πρωτοπρολάβει να φωτίσει, τι να επουλώσει, τι να δυναμώσει, και τι να αφήσει στην μοίρα του; Και όμως η ψυχή χρειάζεται και αυτό το σύμβολο. Δεν είναι το κερί καθαυτό που ζεσταίνει, δεν είναι τα φωτάκια, δεν είναι τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, είναι η ανάγκη να νοιώθει πως είναι "ένα" με το περιβάλλον του, να μην είναι μόνη και παράταιρη αλλά να συμμετέχει. Για αυτό αφομοιώνει όσα μπορεί από τα σύμβολα του περιβάλλοντος της. Άραγε θα νοιώσει την ώρα και την στιγμή που και εκείνη με την σειρά της θα έχει αφομοιωθεί;
Αναρτήθηκε από
ViSta
στις
5:34 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Ασυναρτησίες
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)