10 Ιανουαρίου 2006

Δανεικη ζωη...

Θαλασσα γλυκειά
θαλασσα ονειρεμένη
μαλακωνεις τη θωρειά
του κοσμου μου αγαπημένη

Αφησε με πάλι
γαληνια να κολυμπώ
μάνας ζεστη αγκάλη
να αναπαυομαι, να ερωτοτροπώ

χωρις καμια εγνοια, ελεύθερη,
σωμα μονον και αισθησεις
Ανεφικτους ποθους και απαιτήσεις
να αφηνω πισω μου, ανέμελη

Θελω παλι τα βασικα να ξαναδω
να νοιωσω να αφουγκραστώ
Χαλαλι σου καν η ωραιοτερη σου στιγμή
στα τεσσερα με χωρισει, δικια σου η πνοή

δανεικη της ζωης μου η χρηση...