31 Μαρτίου 2009

(-:

"Θα το ρίξει, δε θα το ρίξει; Μάλλον θα το ρίξει" σκέφτηκα βλέποντάς την. Στεκόταν εκεί στη μέση του μονοπατιού, αναποφάσιστη. Κρατούσε το καροτσάκι με το μωρό ακίνητο, ελάχιστα εκατοστά πριν το χείλος της λίμνης μπροστά της. Ποιος ξέρει τι σκεφτόταν; Ποιος ξέρει αν κατάλαβε ποιες σκέψεις εγώ έκανα. Ποιος ξέρει αν το μωρό στο καροτσάκι κοιμόταν ή ξύπνησε επειδή λερώθηκε. Ποιος ξέρει τι έκανε η μητέρα όταν έφτασαν σπίτι.

"Την αγαπά; Μάλλον όχι" σκέφτηκα βλέποντάς τον. Καθόταν εκεί, κρατούσε στην αγκαλιά την φανερά νεώτερη φίλη του, είχε το βλέμμα του όμως καθηλωμένο κάπου αλλού. Στην jogger που περνούσε τυχαία εκείνη την στιγμή στα αριστερά του.

"Θα το επιστρέψει, γιατί να μην το επιστρέψει;" σκέφτηκα βλέποντάς το. Το μεγάλο ζαχαρί σκυλί έτρεχε με χάρη και ιδιαίτερο δυναμισμό για να προλάβει ένα ξύλο που του πέταξε το αφεντικό του πριν τα άλλα δυο σκυλιά που το συναγωνίζονταν. Φυσικά και έφτασε πρώτο. Φυσικά και το άρπαξε με τα δόντια του. Φυσικά και το έβαλε πάλι στα πόδια για να βρει ένα μέρος όπου θα μπορούσε με την ησυχία του να μασήσει το "έπαθλο" του.

_____
Καληνύχτα  :-)

30 Μαρτίου 2009

Μα την αλήθεια...

Όμορφα ζεστά πλήκτρα κάτω από τα δάχτυλά μου. Περιμένετε πως και πως να σας ακουμπήσω. Να σας πιέσω απαλά, ρυθμικά, σαν σε προσπάθεια να παίξω μια μελωδία. Δεν αντιστέκεστε. Αφήνεστε στην διάθεσή μου. Γνωρίζετε πόσο σας αγαπάω, και ξέρετε πως δε θα σας κακοφερθώ. Πως μπορώ άλλωστε εγώ να μην σας αντιμετωπίσω με την αγάπη, με τον σεβασμό που σας πρέπει; Πως θα μπορούσα να σας παραφερθώ; Δεν είναι δικιά σας η δυσκολία, όταν τα δάχτυλά μου δεν βρίσκουν τους δρόμους τους. Δεν είναι δική σας η ανωριμότητα, όταν δεν ξέρω ποιο από όλα να πρωτοχτυπήσω. Όταν δεν μου περνά από το μυαλό, ποιο από εσάς να βάλω σε λειτουργία. Όταν τυφλή για την ομορφιά σας, και παγιδευμένη με τα καθημερινά, δεν νοιώθω το μεγαλείο σας. Όταν άδειο παραμένει το κείμενο στο αρχείο, και κουβάρι οι σκέψεις. Όχι δεν είναι δικιά σας η ευθύνη για την δικιά μου την έλλειψη υπομονής. Εσείς και αν μπορείτε να μου την μάθετε. Εσείς και αν μπορείτε τρανό παράδειγμα να δώσετε. Εσείς και αν είστε η μέγιστη απόδειξη ό,τι υπάρχει νόημα στην εμπιστοσύνη. Εσείς που πάντα εδώ υπομονετικά περιμένετε. Τι περιμένετε; Ό,τι επιλέξω εγώ να κάνω. Αν θελήσω να ασχοληθώ μαζί σας, έχει καλώς. Αν θελήσω μόνα σας να σας αφήσω, πάλι εντάξει. Δεν αγχώνεστε. Δεν αγωνιάτε. Δεν το κάνετε άμα σας χρησιμοποιώ με το ζόρι. Δεν δυσανασχετείτε γιατί κουράζεστε. Δεν κρίνετε, τι με εσάς κάνω. Αν σας αρέσει. Αν δεν συμφωνείτε. Αν ανιαρό και ανούσιο το βρίσκετε. Σας ευχαριστώ. Ποιος άλλος, ποιος άνθρωπος θα μπορούσε να δείξει τέτοια υπομονή; Ποιος θα κρατούσε την άποψή του για τον εαυτό του; Ποιος θα άφηνε την ευκαιρία χαμένη να αναφέρει την γνώμη του, να δει αν μπορεί να σε επηρεάσει;
Ποιος θα σταματούσε να σε πικάρει, αν έβλεπε πόσο σε άγγιζε η κριτική του;
Ποιος θα ήξερε πόσο σπρώξιμο σου κάνει καλό και χρειάζεσαι για να συνεχίσεις, και πόσο σε πιέζει. Ποιος; Ποιος μα την αλήθεια;

28 Μαρτίου 2009

Λίστα για ψώνια

2 πακέτα καφέ
2 μπουκάλια φρέσκο γάλα
Ψωμί
Οδοντόπαστα
φρέσκο αέρα [στη διάθεση]
6 μπουκάλια νερό
1 πακέτο βούτυρο
...

26 Μαρτίου 2009

Παρέα..

Όμως άμα μόνον το τίποτε απελευθερώνει, τι χρειάζεται και αυτή; Για να βάζουμε χωρίς λόγο δεσμά στη ζωή μας; Για να θρέφουμε ελπίδες, στις οποίες πνιγόμαστε; Για να έχουμε επιθυμίες που να μας φυλακίσουν;
Κενό, αδειανό, ερειπωμένο, άσπαρτο χωράφι, η ελευθερία!

24 Μαρτίου 2009

Ζεστή παρέα

Το νόημα της ζωής διαβάζω
είναι να μη το ψάχνεις.
Δεν υπάρχει λέει
η αλήθεια των πραγμάτων.
Η επιθυμία ένα αστείο.
Σημαντικό το ασήμαντο.
Ευτυχία το κενό.
Αδιαφορία η ελευθερία.
Πλούτος, έγνοιες, επιθυμίες
καψόνια του μυαλού.
Διαβάζω και αδειάζω.
Λέξη με λέξη,
γραμμή, φράση...
Αντί με ιδέες να γεμίζω,
αδειάζω.
Καλησπέρα κενό,
ζεστή παρέα κάνεις.

18 Μαρτίου 2009

Aνατροπές

Άλλα σχέδια είχα όταν πήγα στην δουλειά, με άλλα έφυγα από εκεί, άλλα άρχισα να κάνω επιστρέφοντας... Που βρίσκομαι τώρα; Κάπου αλλού.
Λεφτά φεύγουν, λεφτά έρχονται, προγραμματίζονται. Δουλειές χάνονται. Ίσως. Ίσως και όχι, ίσως όχι τώρα. Άλλων καινούργιες προοπτικές μόλις ανοίγουν.
Κρύα η ημέρα αρχίζει αλλά φωτεινή, ζεσταίνει σημαντικά το μεσημέρι, για κρυώσει προς το τέλος της.
E-Mail account που δε θέλει να ενημερωθεί. Με τίποτε και ανεξαρτήτως προσπαθειών.
Άλλη μια μέρα καταλήγει για άλλη μια φορά κάπου αλλού.
Καινούργιες ανατροπές αναμένονται από αύριο, τουλάχιστον μια από τις απαραίτητες "σταθερές" στη ζωή μας.

--

Καληνύχτα.

13 Μαρτίου 2009

Zen

Δεν είναι άγνωστη λέξη, ακούγεται συχνά πυκνά, μια σε καμιά ταινία, άλλοτε αναφέρεται σε κανένα περιοδικό ή βιβλίο. Και δίνει συνήθως μια μυστικιστική αίσθηση, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που να είναι "αλλιώς". Κάπως. Διαφορετική από τα συνηθισμένα.

Την είδα σε μια σειρά τελευταία. Ήταν ο τίτλος ενός βιβλίου που ο πρωταγωνιστής κουβαλούσε μαζί του. Ο ήρωας βρίσκει "εκεί" την γαλήνη. Στον κόσμο που του ανοίχτηκε μέσω αυτού του βιβλίου. Στην ηρεμία και την πολυτέλεια του να ασχολείσαι αποκλειστικά και μόνον με ένα πράγμα κάθε στιγμή. Όταν τρως να τρως, όταν δουλεύεις να δουλεύεις, όταν πλένεις να δόντια σου, να πλένεις τα δόντια σου. Να μην σκέφτεσαι παράλληλα αυτά που πέρασαν, αυτά που θα έρθουν, αυτά που φοβάσαι, αυτά που ίσως να μη συμβούν, αυτά που άλλοι ζουν, για αυτά που άλλοι γράφουν, αυτά που μερικοί στον ύπνο τους βλέπουν...

Καληνύχτα λοιπόν, απλά και μόνον καληνύχτα.

11 Μαρτίου 2009

FAQ υπαρξιολογίας

Με ποια λογική απαντάς στην ερώτηση "μπορεί να αλλάξει κανείς κακές συνήθειες;" τη μια "ναι" και την άλλη "όχι";
Με ποια λογική απαντάς στην ερώτηση "τι κάνεις;", τη μια "καλά ευχαριστώ", και την άλλη "θα μπορούσε να είναι καλύτερα";
Με ποια λογική συνεχίζεις να χαμογελάς μετά από μια αποτυχία;
Με ποια λογική αποδέχεσαι ότι είναι τελειωτική και δεν αντιστρέφεται;
Με ποια λογική ρίχνεις μια κλωτσιά και καταστρέφεις μια σχέση;
Με ποια λογική, κρατιέσαι και ελπίζεις πως θα συνεχιστεί αν απλά και μόνον έχεις υπομονή;
Με ποια λογική χαρίζεις τα κολλημένα κομμάτια της καρδιάς σου; Σε ποιον, γιατί και με ποιες προϋποθέσεις;

Ξέρει κανείς τις απαντήσεις; Αν ξέρει ας τις πει και σε εμένα που τις ψάχνω...
--
Καληνύχτα.

5 Μαρτίου 2009

Μια ηλιαχτίδα

Μια ηλιαχτίδα
μια ηλιαχτίδα και μόνον
δυο στιγμές
δυο καλές στιγμές

τρεις θετικές σκέψεις
τρεις σκέψεις και μόνον
τέσσερις αγγαλιές
τέσσερις θερμές αγγαλιές

δεν φτάνουν για δες
δυστυχώς δε φτάνουν
αλλά αν δεν τις είχα ούτε αυτές
δε θα μπορούσα εγώ να υπάρχω

2 Μαρτίου 2009

Παρακάτω

Πάει και αυτό, πάμε παρακάτω...
Πάει και ο Φεβρουάριος, πάμε παρακάτω...
Πάει και το Σαββατοκύριακο, πάμε παρακάτω...
Πάει και το 6άωρο της δουλειάς, πάμε παρακάτω...
Πάει και η προπόνηση, πάμε παρακάτω...
Πάει και το βραδυνό, πάμε παρακάτω..
Πάει και αυτή η ημέρα, πάμε παρακάτω...
Πάει και αυτό το post, πάμε παρακάτω...
--
Καληνύχτα :)